Erê, çawan rûyê zemînêyî jîndar û çêkber û jiyandarên li rûyê zemînê da yî, ji yekbûn û bivêka hebûna hostakî huwîdedar ra guwahiyê didin; werre jî, ewan jiyandarana bi mirina xwe va ji timmanî û yekaniya jîndarekî mayîndar ra guwahiyê didin. Di Gotina Bîst û Diduyan da mirin radarekî yekaniyê û ravadarekî timmaniyê yî pir sitûr bûyîna wê, hatiye ciyandin û ravandinê. Ji wê yekê da em vê kolanê bal wê gotinê va dispêrin. Sade em ê notekî wê baş rava bidin. Wiha ku: Çawan jiyandar bi hebûna xwe va hebûna Xwedakî bivêk hebûnî rava didin; werre jî, ewan jiyandarana bi mirina xwe va ji timmanî û yekaniya jîndarekî mayîndar ra guwahiyê didin. Nimûnane: Sade rûyê zemînê yî ku tek jiyandarekî bi duzenêd xwe û bi tewşên xwe va Xwedê rava dike. Çawa ku gava dimire, divê, ew zemîna bi qerqerêyê sipiyê zivistanê va miriye, bi girtina rûyê wê va nêrîna meriva, ji wê da dizivirîne. Yan jî, nêrîn ji pişt termê wê bihara çûyî da bal dema borîn va diçe. Nêrîngahekî firehtir rava dide. Dibê, mînanî hemî biharên bihoriyê bi tijaniya zemînê yên ku her yek, yek ahistgerê karîna Xwedê ye, hebûkên zemînê yên jiyandarên bi tijaniya biharê yên ku yek tîştîkî karînê û yek zemînê jiyandarê wereyan, hatina wan dibihînin û ji hebûna wan ra guwahiyê didin. Ji wê yekê da di pîvanekî werre fireh da û di çehrekî werre ronak da û di cêrgekî were sitûr da ji yekîtiya Pîşekarekî Mezinkar û Karînkarekî Baladar û Payîdarekî Mayîndar û Rojekî Timîdar ra û ji bivêka hebûna wî ra û ji mayîn û timmaniya wî ra guwahiyê didin û radarên werre ronik rava didin ku, bivê nevê di cêrga eşkeretî da
اٰمَنْتُ بِاللّٰهِ الْوَاحِدِ الْاَحَدِ
dide gotinê.
A peyda: Bi raza
وَ يُحْيِى الْاَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا
yê va ev zemîna di biharekî da ji Xwedê ra guwahiyê dide. Çawan ku bi mirina xwe va bal ahestegerên karîna wî yên ku li du baskên demê, yên borîye û têyeyî da hatine rêzandinêyê va nêrînê dizivirîne. Di ciyê biharekî da hezaran biharan rava dide. Di şûna ahestgerekî da bal hezaran ahestgerê karîna wî va awir dide û ji wana da her biharekî ji vê bihara hanê biraktir guwahiyê dide. Lewra êd bal aliyê dema borîn va çûyiyan, bi tevî peywendên xwe yî xuyakî va çûne. Ji pey wan da dîsa mînanî wana bi xwe va êd mayîn, bal ciyê wan va hatine. Divêk ev e; peywendên xuyakî hîç in. Sade Karînkarekî Mezinkar wana diafirîne.
