Dîsa di wê tewşê da tîrêja navê Banîk dixuyê ku, ji bo dewam û kemala wê jîyanê ra bi qenciyêd cure cure va dinazîne. Dîsa di wê tewşê da ayîsa navê Xurekdayî dixuyê ku xurekên mayekî û veşarkî yê, ji mayîn û bişkivana wî ra divêkdarî digihêjîne û hinekî di gewdê da hiltîne.

   Divêk ew e ku jiyan, mînanê nuxta gerînekê ye. Rewşên cihê dikevin navhev, belkî dibin wekî hev. Goya jiyan, bi seraser va hem zanîn e, di wê tewşê da karîn e û di wê tewşê da huwîde û banîn e. Bi vî awayî va êdî jiyan bi gorî vê bingeha xwe ya fireh va ayînekî Xwedatiyêyî, ji karên Xwedayê xweganiyê ra ayînedartî dike.

   Êdî ji vê razê da ye ku, Xwedayê Bivêk Hebûnê Jiyandarê Payidar, jiyanê gelek pir bi piranî û bi bolaniyê va diafirîne, belav û rava dike; û her tiştî, li dora jiyanê da dikomîne û jê ra olamkar digerîne. Lewra, karê jiyanê mezin e. Erê, ayînebûna Xwedatiyê tiştekî hêsa nîne, olamekî biçûk nîne.

   Êdî, van jiyanêd teze teze yê nayên jimar û bergehê, ku her çaxê li ber çav da em dibînin; û rewanêd ku kok û xweganiyê jiyananê yî, bi carekî va û ji hîçê da bal hebûnê va hatina wan û şandina wan, bivêka hebûna Xwedakî bivêk hebûn û Jiyandarê Payidar û rewşên wî pakîn û navêd wî xweşik, mînane ku çirûsk rojê rava didinêyî rava didin. Çawan merivê ku rojê nenase û hilnadeyê ji korandina tava ku navrûyê tijî dikeyeyî ra neçar dibe. Werre jî, merivê ku Roja Yektiyêyî Jiyandarê Payîdarê Jiyandayî û Mirindayî nenase, gerekî hebûna jiyandarên ku rûyê zemînê, belkî dema borî û hatiyêyî tijî dikin, bikorîne û sed carî ji dewara berjêrtir bikeve û ji cêrga cîhanê da bikeve, divê bibe nezanekî nezantirê hişk.

   PENCERA BÎST Û ÇARA

لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَ كُلُّ شَىْءٍ هَالِكٌ اِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَ اِلَيْهِ تُرْجَعُونَ 

   Mirin bi hindî jînê, radarekî Xwedatiyê ye; û ravadarekî yektiyê yî pir sitûr e. Bi ravadayîna

اَلَّذٖى خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيٰوةَ

  yê va mirin, nebûn û nebûnandin û pûçîtî û hîçîtî û rizanekî bê kirinkar nîne. Belkî aliyê Kirinkarekî Huwîdedar da ji olamê da serbestandin e; û zivirandina cî ye; û guherandina gewde ye; û ji xebatê da feramûş e û ji zindana gewdeyê da azakirine; û hunerekî huwîdeyî yê dizgûne ku di Nivîsara Yekê da hatiye ravadayînê.