Êdî teyîsana tavê, bi ravadana olamêd wî huwîdedarê mayîn va di rûyê zemînê da çêkberên Xwedê, bi distûra Xwedê va rava dan û eşkera kirin e. Divêk ew e ku, ji aliyê Xwedakî Huwîdekar da tav tê xebitandinê. Antîke pîşeyên xwe, di ravagahên çarsûya cîhanê da bi wê va rava dike.

   Niha li bayan binêre ku, bi guwahiya huwîde û olamêd wan î huwîdekarane yê mayîn va bal olamêd gellek hêjayî û piranî va dibezin. Divêk ew e ku, ew pêldana ji aliyê Xwedakî Huwîdekar va olamandinkî ye, tevgerandinkî ye, xebitandinekî ye, pêldana wan jî, ji bo ku fermana Xwedê, zû li cî bîne, bilez va xebitan e.

   Niha li kanî û co û li çeman binêre, ji zemînê û ji çiyandan kelana wan rasthatin nîne. Lewra bi guwahiya hayîde û mêwên hûnerê banîniyên ku li wan di cêrgîniyê va û bi ravadayîna komandina wan a di çiyan da bi teraziyekî xwastekiyê va û bi ravakirina şandina wan a bi teraziyekî huwîdeyê va tê ravadayînê ku, bi komandin û helandina xwedanekî huwîdekar va ye. Û kelana wan jî, ji ferma wi ra bi heyelan va pêk anîna wan e.

   Niha li cûreyên hemî keviran û guheran û kanayê li zemînê da yî binêre: Sosanêd vana û arizîkên wan î kêrhatî bi sosandin û cêrgandina Xwedakî huwîdekar va ye, û bi rêvabirina wî û bi rewşandina wî va bûyîna wî yî haydeyên wan î huwîdekaraneyê girêdayî bi wan va û amadekirina wana di awakî hêjayî haydeyên jiyanê û divêkên meriva û xwastekên jiyandaran dayî rava didin.

   Niha li kulîlk û mêwan binêre: Vekenîna vana û çeşnêd wan û rindiyên wan û nimûç û bêndana wan, di xwana Xwedakî Bexşkar û Qencîdarekî Banînkar da di awayê yek nasandin û yek gazînameyê da bi bihn û reng û çeşnêd cihê va ji her curekî ra bi awayê nasandin û gazînameyêd cihê cihê va hatine dayînê.

   Niha li firokan binêre: Veaxiftin û veçivçivana wan, da axaftin û da gotinandina Xwedakî Huwîdekar e ku rêdara birrak, jê ra ew e ku, di awakî ku sersemiyê dideyêyî da bi wan dengan va bi hev ra bihêkan didin û daxwazê xwe dibêjin.

   Niha li ‘ewran binêre, Şirpîna baranê dengekî bêdîvêk nîne û birûsk û gerrîna hewran, gummînekî bêhoydê nîne ku rêdara birrak jê ra ew e ku, di hewakî vala da wan sosretan çêkirin ji wana da çilkên wekî ava jiyanê doşandin; û ji jiyandarên xwastekar û arzûdarên li rûyê zemînê dayî ra damijandin rava didin ku, ew şirrîn û ew gurrîna pir divêkdar û huwîdekare ku, bi fermana Xwedakî Bexşkar va, ew barana ji arzûkaran ra diqîre ku, “ji we ra mizgîn em tên”, divêka wê rava didin.