Dîsa balatiya pîşeyê xwe û zîbatiya banîna xwe eşkera dike; û kulîlk û mêwên yek axifteyê jî bi axifteyên tovkan va diaxivîne; nazikên pîşeyê xwe û balatiya Xwedatiya xwe ji behîkdaran ra dizanîne.

  Êdî di nav van axifteyên pakandinêyî bêjimar da emê li awayê axaftina tek sinbilekî û tek kulîlkekî tenê va guhdarkin û bibhîzin. Çawan guwahî dike, emê bizanin. Erê her gihakî û her darekî bi gellek pir zimanan va Xwedayê xwe werre rava didin ku, tûj nêran di gêjaniyê da dihêlin û ji nêrîndaran “Subhanellah çi hinde rind guwahiyê dike” didin gotinê.

   Erê, her gihakî tesbîhêd wan î di çaxê kulîlk vekirina wî da û di gava sinbildana wî da tesbîhêd wan î di hingava axaftina wana veşarkiya kendaraneyê da wekî wana xweşik û xuyak e. Lewra ew rêzika ku bi devê rindê her kulîlkê va û bi zimanê simbila dizgûn va bi axafteyên toximêd rêzan û daneyên duzan va huwîdeyê rava dideye, bi dîtinê va di nav terazîkî ku zanînê rava dikeyê da ye û ew teraziya jî, di nav nimûçekî pîşeyî ku hostatiya pîşeyê rava dike da ye. Û ew nimûça pîşeyê di nav sosikekê ku nazîn û bexşînî rava dike da ye û ew sosika jî, di nav bêhnêd xweşikî ku banîn û genciyê rava dikin da ye; û evan tewşên divêkdarê di nav hevdayî, zimanekî guwahiyê yî werre nin ku, hem Xwedayê xwe yî zîbadar bi navên wî va dinasîne; hem bi rewşên wî va direwşîne; hem ayîsana navêd wî vedixîne. Hem veevîn û venasînê dibê evînandin û nasandina wî rava dide.

   Êdî ji tek kulîlkekî da wiha guwahîkî bibhîzî; gelo di baxên Xwedêyê di rûyê zemînê dayî li hemî kulîlkan bikarî guh bideyê; bi hêzekî çere bala va bivêka hebûna Xwedayê mezinkar û yektiya wî eşkera dikarî bibhîzî, ma tu car guman û sewsiya te û gêjaniya te dimîne? Eger bimîne, ma ji te ra meriv û bihêkdar tê gotinê? Were niha li darekî bi tûjane va binêre. Êdî di dema biharê da duzane derketina pelan û rêzane bişkivana kulîlkan û bi huwîde û banîn va givirbûna mêwan û di deste çiqilan da wekî zarokên xweşik bi livana bayê va lîstina wan di navê da devê wî yî narîn bibîne. Ta rêzana huwîdedara ku bi zimanê pelên bi destkî camêriyê va hêşînbûyan va û bi zarê kulîlkên binûşkê nazik va dikeniyan va û bi axifteyên mêwêd bi tîrêjekî banînî va dikeniyan va tê ravadayînê,