PENCERA DEHA

وَاَنْزَلَ مِنَ السَّمَٓاءِ مَٓاءً فَاَخْرَجَ بِهٖ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَكُمْ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِىَ فِى الْبَحْرِ بِاَمْرِهٖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْاَنْهَارَ وَسَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَٓائِبَيْنِ وَسَخَّرَ لَكُمُ الَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَاٰتٰيكُمْ مِنْ كُلِّ مَا سَاَلْتُمُوهُ وَاِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللّٰهِ لَا تُحْصُوهَا

   Hebûkên di vê cîhanê dayî, hevalîkirin û vebersîvandin û vesipartina wan a ji hev ra rava didin ku, hemî afirîkan, di perwerandina tek Perwerkarekî da ne û di çirixandina tek rêveberekî da ne û di bin tevgerandina tek tevgerkarekî da ne û olamkarên tek serwerekî ne. Lewra ji roja ku ji jiyandarên li zemînê dayî ra xwestekên jiyanê, bi fermana Xwedê va dipijîne û ji hîva ku rojnametiyê dike yê da bigire, bal bezana tav û bayê û av û xwarinê yî; û bal hewariya jiyandaran va û bal bezana gîhaya jî û bal hewariya jiyanberan va û bal bezana jiyanberan jî, bal hewariya meriva va ta bal bezana leşên gewdeyê, bal hevalîkirina ji hev ra yê va, ta bal bezana hûrçikên xwarinêyê, bal hewariya kuçekên gewdeyê va bi destûrkî hevalîkirinêyî kêşayî di wan dayî va ewan hebûkên hevalîkirên hişk û bêhiş, di bin qanûnekî bexşanî û namûsekî telîzanî û distûrekî banînî da pir huwîdedarane û bexşkarane ji hev ra alîkir in û ji dengê xwestekiya hev ra bersîvdayî yin; û hevdû sitûrkir in, herhemin bi eşkereyî va rava didin ku, ewana, olamkar û fermanber û çêkbirên Xwedakî Yek û Tek û Yektî û Kit û Serwerî û Karînkarê bê berge û Zanayê bê bergeye û Banîkî bê berge û Bexşankarê bê bergeyê tek bi vêk hebûn nîşan didin.

   Êdî hey bêçare felsefîkê rûtik! Tu ji vê pencereya mezin ra çi dibêji? Ma rasthatina te, di vî ya dikare bigire?

   PENCERA YANZDEHA

اَلَا بِذِكْرِ اللّٰهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ

  Ji lerzan û keşmakeşa şaştiyê derhatî û ji êşên veşarkiyê ji lerzanê da derhatiyê da rizgarbûna hemî rewan û dilan bi nasîna tek Xwedakî va çêdibe û bi dayîna hemî hebûkan jî, tek hostakî ra xelasiyê dibînin, bi bîranîna tek humakî va dil cî dibin. Lewra hebûkên bêjimar ji tek Xwedakî ra neyên dayînê mînanî ku di Gotina Bîst û Diduya da birrakî hatiye ravadayînê, wê deme her tek tiştekî bal pêwendên bêjimar va sipartin divê ku, di wê tewşê da hebûna tek tiştekî bi hindê hemî hebûkan va zor dibe.