Êdî hemî ewana yekayek li bivêka Xwedayê bivêkdar ra guwahiyê dikin û bal yektiya wî va awir didin. Çawa ku, bi tewşa xwe ya komane va mînanî ku tava rojê, rojê rava dideyî, ew tewş û ev rewşa li pişt perda veşartinê da Xwedakî Bivêkhebûn û Xwedakî Yekî Tek, hem di nava bernavên pir Bexşekar û Banînkar û Perwerdar û Rêvabir da ji hiş ra rava dide.

   Niha, hey korkarê nezan û hey serkêşê gêjan! Tu vê xebitana huwîdedara dîtkara banînkaraneyî, bi çi va dikarî rava bidî? Ma bi xwerista kerr va û bi hêza kor va û bi rasthatina sersem va û bi peywendên ahesteyê hişk va tu dikarî rava bidî?

   PENCERA DIDUYA

   Tişt, di hebûn û çehrên xwe da di nava rêyên hebûniyê bêdawî da geryan û gêjan in, di awakî bêrengdan in; ji nişkva pir dizgûn û huwîdedarane, werre çehrekî rûyane tê dayînê ku, nimûnane: Di rûyê her merivekî da ji hemî zarên celebê wî da li hemberê her yekî da yek nîşana cihêkir di wê rûyê biçûk da heye; û bi bihîkên wî yî xuyakî û veşarkiyî va pirr bi huwîdeyî hatiye çekandinê. Bi wî aliyî va rava dide ku, ew rûya morekî pir ronakê tektiyê ye. Her rûkî, bi sed aliyî va ji hebûna Hostakî Huwîdedar ra guwahiyê dike û ji yektiya wî ra awir dide. Çawan ku ew mora ku hemî rûyan, bi tewşa xwe ya komane va rava didinê ji çavê hiş ra rava dide ku, ew morekî ariziyê Xwedayê hemî tişta ye.

   Hey korankar! Tu van morên ku bi tu aliyî va sextetiyê hilnadeiyan û mora Xwedatiyê ya ronak a di koma wan da yî, bal kîjan dezgahî va tu dikarî bispêrî?

   PENCERA SISÊYA

   Di rûyê zemînê da ordiya cûreyên hemî jiyandaran û gihayan ji çarsed hezar gurûhê ^(Haşiye)  hevgirtî, bi dîtin va cihê cîhê xurekêd wan û çêhreyên wan û çekên wan û pûtên wan û hînkerêd wan û berdanêd wan, pirr bi rêzan û dozen va di awakî ku tu tiştek nayê bîrvakirinê; tu yekî wan şaş nake, bi ravakirin û perwerandin, morekî werre ye ku, tu gumanekî hilnade, wekî rojê morekî ronakî Xwedayê yekî tek e.