Mekeve çembera nerewa lewra kêfeke di wê çemberê dayî, caran hezar janê wê hene. Hem ji windabûna haydanê Xwedê yê ku kêfa bingehîn û timmaniyê ra peywend e. Hem di rêya şaşitiyê da mînanî ku di pêşiyê da hate ravadayînê bal jêrtirê jêran va meriv werrê dixîne ku tu bajarvanekî û tu felsefeyekê jê ra çare nabîne. Ji wê çala kûr a tarî da tu hilkişanekî merivayî û tu balatîkî pîşeyî, mirovan nikare derxîne. Digel ku Qur’ana Huwîdedar bi bawerî û karê baş va ji wê ketina di jêrtirê jêran dayî da merivan bal bilindtirê bilindan va dertîne û bi rêdarên birrak va deranîna wî rava dide û wê çala kûr bi nerdîwanê hilkêşana veşarkî va û bi destikên balatiyê rewanîk va tijî dike.

   Hem rêwîtiya merivan a dirêj û bagerîn û lerzane ya di aliyê timmaniyê dayî, di cêrga dawîn da hêsayî û asan dike. Navberîkên kûriya hezar salî belkî a pêncî hezar salî dibireyê rava dide.

   Hem bi nasandina Xwedayê Mezinkar û Padîşahê Ezel û Ebedê va tewşa ku meriv ji wî ra bendekî fermanber û mêvanekî olamdareyî dide. Hem di mêvanxana cîhanê da hem di qonaxên navberîkê û dawînê da pirr bi hêsayî va gerana wî pêk tîne. Çawan ku fermanberekî rastî padîşahekî di çembera kişwerê wî da hem ji bergehên her wargehî da bi hêsanî va û bi navbera gerraniya lezdara wekî firok û gemiyê û mînanî tîraniyê va digere û dibore. Werrê jî, merivekî ku bal padîşahê ezelî va bi baweriyê va dispare û bi karê baş va jê ra olamî dikeyê ji qonaxên vê mêvanxana cîhanê da û ji çemberên kişwerê navberîk û kişwerê komgahî da û bi vî awayî va ji çemberên fireh hemû kişwerên ji gorê şûnvayî da di lezana ba û birûskê da dibore, ta bextiyariya timanî dibîne. Û vî bingehê birrak rava dike û ji hişzelal û rewşendilan ra nîşan dide, rava dide.

   Hem jî bingeha Qur’anê dibêje ku: Hey bewarker! Hilêka evîna bêdawî ya xwe, ji nefsa xwe ya kotî û pîs û nebaş û ji te ziyankar ra nede; û wê ji xwe ra dilber megire û kêfa wê ji xwe ra pereste negire. Belkî wê hilêka evîna bêdawîniya xwe, bide xwedakî ku hêjayî evîneke bêdawîn e. Hem bêdawî, ji te ra dikare qencî bike, hem di dema hatî da te bêdawî bextiyar dike. Hem hemû kesên ku tu bi wan ra peywendarî û bi bextiyariya wan va tu bextiyarî, bi qenciyên xwe va wan bextiyar dike, hem bêdawî balatiyên wî hene û di cêrga bêdawî da xudanê zîbatiya pak û bala û paqij û bê kurtasî û bê kêmasî û bê rabûne û hemû navên wî di cêrga dawîn da rind in û di her navê wî da gelek