Êdî ev hoşana ‘erebkî divêkekê wê yê kurt ev e ku: Hemî meywe û tovikên di nava wan da yî, yek ahestgirî huwîdeya homan e û yek tîşîkî pîşeyê xudan e, yek yadîgarê banîna yezdan e, yek radarê mayekî yekitiya xudan e, yek mizgîndarê bexşanêd Xwedê yê di cîhana dina da ne. Ji  çemberiya karîna wî ra û ji firehiya zanîna wî ra yek guwahî rast in. Çawan ku evana di kenarên kişwera piraniyê da û li dora cûrekî kişwera ku wekî vê darê yê pir bûyeyî da ayînêd yekitiyê ne, nêrînan ji piraniyê da bal yekitiyê va dizivirînin. Bi zimanê tewşî va her yekê wan dibêje: Di nava vê dara gir a ku çiqil û pejel berdayeyî da belav nebe, nexeniqe. Ew hemî dara di me da ye. Pirraniya wê, di nav yekitiya me da ye.

   Ta her dendikekê mînanî dilê her meyweyê ye jî, yek ayîneyê mayeyekê yekitiyê ye. Çawa ku bi yadkirina diziya dilaneyî va hemî navên ku dara gir bi awayê yadkirina eşkerî va dikişîne yê û dixwîne yê û yad dike û dixwîne. Hem ewan meywe û toxmana çawa ku ayînêd yekitiyê ne, awirên endazeyê navdar in û razên karîniyê gewdekî ne ku, endaze bi wan va awir dide; û karîn bi wan axiftana va razane dibêje: “Çawa ku çiqil û pejelên vê darê yên pirranî, ji tek dendikekî da hatine û di çêkirin û rewşandina Hostayê vê darê da yekitiya wî rava didin. Paşê ev dara çiqil û pejela ra diweşîne, pirr dibe û belav dibe, ji wê şûnda hemî bingeha xwe, di meywekê da dikomîne, hemî divêka xwe di dendikekê da dixîne û bi wî va huwîdeyî aferîdê xwe yê mezinkariyê di aferîn û çêkirina wî da rava dide. Werre jî ev dara cîhanê ji kanîkî yekitiyê da hebûnê digire, perweriyê dibîne û meriv meywa wê cîhanê, di nav vê pirraniya hebûkan da yekitiyê rava dide. Çawa ku dilê wî jî bi çavê baweriyê va di nava pirraniyê da yekitiyê dibîne.”

   Hem ewan meywe û toximana nîşanêd huwîdeya Xwedê ne, huwîde bi wana va ji bihîkdaran ra wiha huwîde dideyê û dibêje ku: “Çawan nêrîna hemîşkî û payîna hemîşekî ya rûdayî bal vê darê va ye, bi hemîşekî û giştaniya xwe va li tek meywekê dinêre. Lewra ew meywe ji wê darê ra nimûneke biçûk e. Hem ji wê darê da daxwaz ew e. Hem ew nêrîna hemîşekî û payîna giştanî di nav meywekî da li her dendikê jî dinêre. Lewra dendik divêk û pîrista hemî darê hildide. Divêk ew e ku, kesê ku karê darê dibîne, bi hemî navêd xwe yê peywendarê bi wî karî va ye, li her meywekê ku ji hebûna darê da daxwaz e û armanca çêkirina wî ye yê va rûdar e.