Ma tu cara çak e ku ê pîşekarane bendekî hebûya li her aliyê xalîçekî belavbûyî bi cî dike, ji Hostayê xalîçeyê pêva be? Hem çêkerê meywekî ji çêkerê darê pêva be? Hem ê dendikê çêdike ji Hostayê gewdê dendikdar pêva be, hem çavê te kor e, ma tu ahestegerên karînê yê li rûyê min da û tişîkên afirîniyê di bengehîka me da nabînî? Eger bibînî tu dizanî ku Hostayê min yekî were ye ku tu tiştekî ji wî da nayê veşartinê û tu tiştekî li wî naznake û giran nayê. Stêrk wekî hûrçikan li wî hêsan tê. Biharekî bi hindê çîçikekî bi asanî va çêdike. Pêirista cîhana gir, pirr bi dûzan va di bingehîka min da, daxistiye, ma hişkî ahisteyî kor û ker ê wekî te dikare tiliyê têxîne nav pîşeyê xwedakî wiha da?. Wekî wisane, huş be, ran bibe here, dibêje, wî diqewtîne.
Paşê ew dozvana diçe, ji xalîça fire ya li rûyê zemînê da hatiye raxistinê yî ra ji kirasê pirr sosandî û nimûçandî li zemînê poşandiyê ra bi navê hoydan va û bi zimanê xuristî va û bi zaravê pelsefeyê va dibêje ku: “Ez dikarim di te da bixebitim û ez ji te ra xwedan im. Yan di te da para min heye” dibêje û doz dike. Wê çaxê ew kirasas ew xalîça (Haşiye) bi navê bingeh û bingehîkî va bi zimanê huwîdeyê va ji wî dozvanî ra dibêje ku eger karîn û pîşeya ku hemî kiras û xalîçeyên ku bi jimara salan û stûruyan va li zemînê hatinê poşandinê, paşê bi dûzan va hatine derxistinê bi bendê dema borîn va hatine darandinê û ji teze da tên poşandinê û pirr bi dûzan va di çembera endazeyê da programa wan û biranê wan tên çîzandin û ravadayînê û bi şirîta dema hatî va tên dardekirinê û dûzandar û huwîdedar, cûre cûre nimûçên wan hene birêse û çêbikeyê, di te hebe, hem du desten te yê veşarkî yê huwîdedar û karînkarî ku ji aferîna zemînê da bal wêraniya zemînê va belkî ji ezel da bal ebedê va bigihêjeyî hebin û karîn û huwîdekî ku hemî kitên di hemî bendên min da yê çêbikin û pirr bi dûzan û huwîde va ava û teze bikinan, di te da hebin, hem giloka zemînê ya ku modêla me ye û me dipoşe û me ji xwe ra dike pêçe û çarşev di destê xwe da bigirî jê ra bibî çêkdar ji min ra xwedatiyê doz bike. Yan na, haydê derva! Tu li vê derê da cî nabînî. Hem di me da were morekî yekîtiyê û turekî tekitiyê were heye ku, yê hemî cîhan di çenga tevdana wî da nîne û hemî tiştan bi hemî karên wan va bi carkî
