Divêk ew e ku, van şînaya ji bo bextiyarîkî mezin û dawergehekî bala û ji bo amancêd bilind ê ku em nizaninê yê ne.

   REWŞA YANZDEHAN: Hevalê inirkar, were! Em li firokekê, yan li tîranekî ku bal rojhilat, yan rojavayê va dibê bal dema borî û hatî va diçeyê siwar bin. Ev balayê ahistger, li ciyêd mayîn da çi cûreyê mucîzan rava dideyê em bibînin. De binêre, mînanî xanî û bargeh û bajarên me dîtinêyê, tiştên sosret, li her ciyê hene. Lê bi gorî pîşe û çehre va ji hevdû cihê ne. Lê, li vêya tûj binêre ku, di wan xaniyêd bêbingeh da di wan bergahên bêkudan da di wan bajarên bêmayîn da dûzenê hikmetekî çi ronî û nîşanê înayetekî çi xuyayî, nîşaneyê edaletekî çi bala, mêwê merhametekî çi fireh rava didin ku, herkesê, ne bê çavê dilanî, ji dil bawer dike ku, ji hikmetê wî çêtir hikmetekî û ji înayeta wî rindtir înayetekî û ji merhemeta wî firehtir merhemetekî û ji edaleta wî mezintir edaletekî çênabe û nayê huşandinê.

   Eger bi gumanekê yê mînanê gumankirina te, di çembera koçwarê wî da xaniyêd timanî û cîgahên bilind û wargên binke û ciyên mayîndar û şêniyê payîdar û parizîkî bextiyar tune bin, ji heqîqeta vê hikmet û înayet û merhemet û edaletê ra xuyagah nebûna vî koçwarê bêmayin, xuyayî ye. Di ciyê dinê yê ku ji wan ra bibe xuyagah tune be. Wî çaxî di tewşa ku di nava royê da em tava rojê dibîninê da bi sersemiyekî di cêrga ku rojê inkar bike yê va inkarkirina vê hikmetê li ber çavê me da yî û inkarkirina vê înayeta ku em dibîninê yê û inkarkirina vê merhameta ku dibîninê yê û vê edaleta ku bi nîşan û nîşanegayê wî yê pirr sitûr dixuyînê yê inkarkirin divê. Hem xwediyê van kirinêd hikmetdar û van karên keremkar û van qenciyêd rehmetbariyê, -haşa summe haşa- leyistekarekî guhnede û sitemkar e xeddarbûyîna wî qebulkirin divê. Eva jî, wergerana heqîqeta ya bal dijberên wan va ye. Tewş ev e ku, wergerana bingehan, bi yekbendiya hemî huşdaran va nebûyî ye, çêk nabe. Sade, guhnedeyên sofistên ku hebûna her tiştê inkar dikinan, jê der in.

   Divêk ew e ku, ji vî koçwarî pêva koçwarekî mayîn heye. Di wî da dawergahekî mezin, dadgehekî bilind, keremgahekî mezintir hene, ta ku ev merhemet û hîkmet û edalet bi giştanî va bixuyên.

   REWŞA DONZDEHAN: Were, em ê niha bizivirin. Bi serek û supahên van civatan ra hevdu bibînin û li çekên wan binêrin ku ka ewan çekana, sade di wê bergahê da di nav pêlekî kurt da ji bo bûrînê ra hatine dayinê?