Êdî, bi vê nimûnê va tu dikarî li huwîdeyên bala yê hilkişaniyê, bi awakî va binêrî.

   Niha emê li zindîqê di wargê guhdayînê da yê binêrin. Li dilê wî guh bidin, ka ketiye çi tewşê da yê em bibînin. Êdî, li dil va tê ku, dilê wî dibêje, “Min dest bi baweriyê kir. Lê ez baş hilnadim. Sê girêkên min ê hêja, hêjî hene.”

   A YEKA: “Ev hilkişana bala, ji bo çi ji Muhemmedê Ereb ra (xweşî û geşî lê) yê ra arîzandiye?”

   A DIDUYA: “Ew kesa, çawan dendika vê cîhanê ye, hûn dibêjin: Cîhan ji roniya wî da hatiye afirandinê. Hem meywa cîhanê ya dawîtir û ronaktir e. Ev çi divê?”

   A SISÊYA: “Hûn di gotinêd xwe yê borî da dibêjin ku, bal kişwerê bala va derketin, ji bo dîtina makîne û tezgahên hunerên di kişwera zemînê da û ji bo dîtina enbarêd çirîkên wan ra hilkişaye. Çi divê?”

   Bersiv:

   GIRÊKA WE YA YEKÊ: Di Sî Gotina da bi fireyî va hatiye bişkifandinê. Em sade di vir da ji balatiyên balayê Ehmedane ra û ji rêdarên pêxemberiya wî ra û ji hêjabûna wî ya ji wê hilkişana mezintir ra ji cûreyên awirêd kurt da em pîristekî kurt rava dikin. Wuha ku:

   A Yeka: Nivîsikên pakê wekî Tewrat û Încîl û Zebûrê di tewşa ku, ji gelek pirr guherandina ra berdest mane, di vê çaxê da jî, hozanekî wekî Huseynê Cisrî, di warê pêxemberiya Ehmedane da sed û çardeh mizgînêd awirkî yê derxistiye. Di Nivîsoka Hemîdî da rava kiriye.

   A Diduya: Mînanê gotinêd du kehnebêjê navdarê wekî Şiq û Satîhî payîdarê bi dîrokê va yê hinkê di berya pêxemberiya Ehmedane da yê di warê pêxemberiya wî û pêxemberê dawiya demê bûyîna wî da yê, gelekî mizgîn, di rewşekî rast da dîrokane hatine hildanê.

   A Sisêya: Mînanê telîşana Eywana Seraya navdara Keyxisrû yê Parsa yê, bi ketina potên di Ke’beyê da ya di şeva ji dayîkbûyîna Ehmedane yê da yê, bi sedan tiştên tîşîkî ku jê ra Îrhas tên gotinê, bi dîrokê va navdar in.

   A Çara: Mînanê avdayîna ordîkî bi ava hatiya ji tiliya wî da yê va û girîn û nalandina sitûna hişka ku di mizgeftê da di berga komekî mezin da ji cihêtiya Ehmedane ya ji rûyê hildana axiftgahê da yê,