Êdî, Hostayê hebûkan, ji bo ku, hemî cûreyên vexuyana hezkirina xwe ya di hemî hebûkan da belavbûne yêyî, di nuxtekî û ayînekî da bibîne û hemî cûreyên zîbatiya xwe, bi raza tektiyê va rava bide. Merfekî balayê ku ji dara afirîkê da di cêrga meywekî ronak da ye û dilê wî, mînanê dendikekî ku bingehên hîmaneyê wê darê di xwe da hildideyê, bi hilkişanekî ku ji wê dendika destpêka serî da bal meywa dawîn va mînanê bendekî girêdanê yê va dilberiya wî mervê tek, bi navê heyîkan va rava bide û bal bergaha xwe va kaş bike û bi dîtina zîbatiya xwe va serfiraz bike û tewşa pakîna dawî da yê, bal yê dinê va biborîne. Ji  bo wî yekî ra bi axiftina xwe va wî dilxweş dike. Bi fermana xwe va olamdar dike.

   Niha, ji bo nêrîna bal vî huwîde yê bala va emê bi dûrbîna du nimûna va lê binêrin:

   Nimûna Yek: Mînanê ku, di çîroka nimûnekiya Gotina Yanzdeha da bi firehtî va hatiye ravedayînê yê; çawan ku, padîşahekî mezinkar, gelek pirr gencînêd wî hebin û di wan gencîna da gelek pirr cûreyên gewheran hebin, hem di pîşeyên sosret da pirr hostatiya wî hebe û ji fennêd hosretê bêjimar da zanîna wî û çemberiya wî hebe û ji zanînêd nîgarê bêdawîn ra zanîna wî û hilhatina wî hebe; bi raza ku her kesê xwedanzîbatî û balatî, dîtin û ravedayîna zîbatî û balatiya xwe dixwaze, her hemin ew padîşahê pirr pîşe jî, vekirina ravegahekî dixwaze ku, tê da raxistgah werin rêzkirinê; ta ku, ji nêrîna şînê ra çagirtiya padîşahiya xwe, hem ronakiya zengîniya xwe, hem têşîkên pîşeyê xwe, hem sosretên zanîna xwe eşkera bike û rava bide. Ta ku, zîbatî û balatiya xwe ya veşarkî yê bi du rûyan va bibîne: Yekê wî, bi xwe bi nêrîna xwe ya hûraşine va bibîne. A dinê, bi nêrîna yê mayîn va binêre.

   Û li ser vê huwîde yê da her hemin dest bi çêkirina serakî girê çagerînê fireh va dike. Di rewşekî şahane da bal çemberan û xaniyan va kerî dike. Bi cûre cûre sosikên gencînêd xwe va disosikîne. Pîşeyên rindtir û naziktirê pîşeyê destê xwe va dixemilîne. Bi nazenîntirêd pîşe û huwîdeyê xwe va didozîne û bi hêzên ahistekarane yê zanînêd xwe va dinimûçîne û digihêjîne. Paşê bi cûreyên qenciyêd xwe va û bi xweşikê xwurekên xwe va xuyanêd hêjayê her gerohê radixîne, mêvanîkî giştane çêdike. Paşê ji şîniyê xwe ra ji bo ravedayîna balatiyên xwe ra wana bal gerran û mêvantiyê va dixwaze.