Hem êdî ku Afirîdê Bêheval, beyhude nade, tiştên beyhude nake. Hetta wêranîkî mayeyî yê afirandiyên ku di dema payîzê da olama wan riha bûye û mirineyan, di çêkberên biharê da dixebitîne, dixîne avayiyê wan. Her hemin bi raza
يَوْمَ تُبَدَّلُ الْاَرْضُ غَيْرَ الْاَرْضِ
yê va û bi awira
وَاِنَّ الدَّارَ الْاٰخِرَةَ لَهِىَ الْحَيَوَانُ
yê va hûrçikên zemînê yê hişk û bêbihîkê ku di vê cîhanê da olamên hêja kirine yê her hemin di hinkê avayên cîhana dinê ya ku kevrê wê, darê wî, her tiştê wê, jiyandar û bihîkdarinê da têxistin û xebitandina wan daxwaza huwîde yê ye. Lewra, hûrçikên cîhana wêranbûyî yê, di cîhanê da hîştin, yan, bal hîçê va avêtin, beyhude kirine û ji vê bingehê da tûjîka qanûnekî huwîdeyê mezin dixuyê.
Hem êdî ku gelek pirr huner û veşarîk û meyweyên vê cîhanê û ristikên karên zorbendeyên wekî meriv û cina û pelgên kirinêd wan û rewan û gewdeyên wan, bal bazara cîhana dinê va tên şandinê. Her hemin, hûrçikên zemînê yê ku ji wan meywe û divîkan ra olam kirine û hevaltî kirineyan jî, di piştê ku di nuxta olamê da li gorên xwe da digihêjin. Dibê, ji tiştekî ku ji roniya jiyanê da ra pirr car olam kirine û bûne xuyagah û ji piştê ku tesbîhên jînê ra bûne binger. Di nav alaşên vê cîhana wêran bibeyî da van hûrçikan jî, di avaya kişwara dinê da têxistin daxwaza dad û huwîdeyî ye. Û ji vê bingehê da tûjika qanûnekî dadiyê yî gelek mezin dixuyê.
Hem êdî ku çawan rewan, li gewdeyê ra fermandare, fermanêd çêkirinê yên ku endazê, di mayeyên hişk da jî, nivîsiyeyan, li wan mayeyan ra fermandar in. Ewan mayeyan li gorê nivîsana veşariya endazeyê da cîgah û rêzan dikarin bigirin. Bi nimûneyê va, ji aliyê fermanêd çêkirinê yên ku endazê di cûreyên hêkan da û di keriyên meyan da û di celebên dendikan da û di nivşên toximan da cihê cihê nivîsiyeyî da dibin xwedanê cî û roniyê; û wan mayeyên ku bi gorê wê mayeyê da bingehîkên (Haşiye) wan wekî hev in, ji hebûkên cihê yê bêberge ra dibin kangah û dibin xwedanê cî û roniyê cihê cihê. Her hemin, hûrçikekî eger di olamên jiyanê da û di tesbîhên Xwedê ye di jiyanê da bi caran va amade bûbe û olam kiribe, di eniya veşariya wê hûrçikê da huwîdeyên wan divîkan da bi qelema endaziya ku tu tiştekî wan da nakeyê va bendkirina wî,
