Dengêd ku min bihîstin yê hozanêd wekî Lawê Sîna û Farabîyî ne. Erê min hinkî gotin û qanûnêd Lawê Sîna yê di hinkê ciya da min didît. Paşê hemî hemî dibiriya. Êdî pêşda neçûbû. Divêk ew e ku xeniqîne. Her çi dibe, ji bo ku te meraqê da riha bikim, min goşekî bingeha di bin xeyalê da yê rava kir. Niha bal gerra xwe va dizivirim.

   Ez hey çûm, min nihêrî kû ji destê min ra du tişt hatin dayînê. Yekê wê alatirîkekî ye, tariyên xurista di bin wê zemînê da yê belav dike. Yê dinê, aletekî ye, bi wê va jî zuxirên mezin û kevirêd wekî çiya girê dibin, ji min ra rê vedibe. Ji  guhê min ra hat gotinê ku, ev alatrîk û ew aleta ji enbara Qur’anê da ji we ra hatine dayînê. Her çi dibe, pirr demê ez werekî çûm. Min dît ku, ez bal kenarê dinê va derketim. Min di demgaha biharekî pirr xweş da tavekî bê ewr û hewakî rewan veja û avekî xweşê jiyan da, her aliyê di nav şînayê da min kişwarekî dît, (Elhemdûlîllah) got. Paşê min nêrî ku, ez bi xwe xwediyê xwe nînim. Yek min diteqilîne.

   Dîsa di tewşa berê da di wê deşta mezin da di bin ewrê fetisok da dîsa min xwe dît. Di rêkî mayînê dinê da ajokarekî, min dajot. Vê carê di binê zemînê da na, belkî bi gerran û çûyînê va min rûyê zemînê dibiriya, ji bona derbazbûna bal aliyê dinê va yê ra ez diçûm. Min di wê gera xwe da were sosret û hosreta didît ku nayê nasandinê. Derya li min hêrs dibû. Bagerê li min gef dixwar. Her tiştî, ji min ra dijwariyan peyda dikir. Lê dîsa bi navberekî gerana mina ku ji Qur’anê da ji min ra hatibû dayînê yê va ez diborîm. Min zor dibir. Hey pêda ez diçûm, min dinêrî ku, li her aliyê da termên gerrokan hene. Êd ku wê girê riha kirinê, di hezarê da meger yek e.

   Her çi dibe, ez ji wê ewrê riha bûm. Bal rûyê zemînê yê dinê va borîm. Bi tava xweşik va rû bi rû bûm. Min hewa rewanveja hilda. Elhemdûlîllah got. Min dest bi gera li wî kişwarê wekî bihiştê yê kir.

   Paşê min nêrî, yek heye ku min li wê derê da nahêle. Mînanê ku ewê rêkî dinê ji min ra rava bike yê, dîsa di gavekî da min bal wê deşta bêtir va anî. Min nêrî ku, tiştên wekî asansûran ji jor da hatine xwarê, di awayên cihê da, hinkê wan wekî firokan û hinkê wekî otomobîlan û hinkê wekî zenbîlan dixuyin. Li gor zor û karînê da bal wan va were avêtinê, bal jorê va tê kişandinê.