Êdî ku di vê cîhanê da bingehekî heye, bi eşkereyî va banîna bingehîn heye. Êdî ku banîna bingehîn heye, ew bextiyariya timmaniyê hebe. Bingeha Çara ya Gotina Deha, Bingeha wê yê Diduya, ev bingeha, wekî nava royê ronîkiriye.

   Bingera Heşta: Canê merivayî ku afirîka wî ya bihîkdareyî, li bextiyariya timmaniyê dinhêre û rava dide. Erê, kî li canê xwe yê hişyar guh bide, ew ê dengekî “timmî, timmî” yê bibihîze. Hemî cîhan ji wî canî ra were dayînê, ciyê xwestekiya ji timmaniyê ra tijî nake. Divêk ew e ku, ew cana ji bo wê timaniyê ra çêkber e. Divêk ew e ku, ev kişan û hevkişana cankî, sade bi kişana amancekî bingehîn û bingehekî kişanker va çêdibe. Dawiya Bingeha Yazdeha ya Gotina Deha, vê bingehê rava daye.

   Bingera Neha: Agahdayîna Muhemmedê ‘Erebî yê rastgoy û rastber û rastandiyê ye. Erê, gotinêd wî serwerî, deriyên bextiyariya timmaniyê vekirine, gotinên wî, ji bextiyariya timmanî ra yek pencere ne. Ji  xwe, komaniya hemî pêxemberan û yekbendiya hemî rewşendilan, di destê xwe da girtiye. Bi hemî zora xwe va hemî dozên wî, ji yektiya Xwedê şûnda, di nuxteya vê komandin û bextiyariyê da cî digire. Ma gelo tiştekî vê hêzê bihejîne, heye? Bingeha Donzdeha ya Gotina Deha, vê bingehê di çehrekî pirr xuyak da rava daye.

   Bingera Deha: Gotinên birrakî Qur’ana Ahistgerbêjeya ku di sêzdeh çerxa da bi heft rûya va ahistandina xwe parêzandiye û li ser ya ku di Gotina Bîst û Pêncan da hatiye ravadayinê da bi çil cûreyê ahistandina xwe va ahistger e. Erê gotina wê Qur’anê bi xwe va bişkifiyanê vejiyana gewdekaniyê ye û kilîta vê tilsima giridayiya cîhanê ye û ya vê raza huwîdeya heyîkane. Hem radarên hoşaneyê birrakî ku ew Qur’an’a Ahistgerbêj di xwe da hildide û car bi car va ji hoşanî ra ferman dike û li ber çav da datîneyê hezaran in. Ji  wan e ku, bi gelek pir ayetên wekî    

وَ قَدْ خَلَقَكُمْ اَطْوَارًا

    û  

قُلْ يُحْيِيهَا الَّذٖٓى اَنْشَاَهَٓا اَوَّلَ مَرَّةٍ

 nê ya ku endazekî nimûnandinêyî di xwe da hildide û mînanî  وَ مَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبٖيدِ  yê ba ku bal rêdarekî dadêyê va awîr dideyê va gelek pirr dûrbînêd ku bextiyariya timmaniya di vejiyana gewdekiyê da yê, li ber tûjnêrîna meriva da daniye. Me dubaya endaza nimûnandiya di vê ayeta

وَ قَدْ خَلَقَكُمْ اَطْوَارًا  û  قُلْ يُحْيِيهَا الَّذٖٓى اَنْشَاَهَٓا اَوَّلَ مَرَّةٍ

ya ku Qur’anê bi ayetên dinê va ravakiriye, me di nivîsoka Nuxteyê da wiha rava daye ku: