Êdî, di jiyandarekî piçûktir da jiyan wiha rêça xwe rava bide, her hemin jiyan, hingê ku bal cêrga merivakiya paya balatirîn va derkeve, werre fireh dibe û dibişkive û ronî dibe ku, bi bihîk û bi hişê ku tava jiyanêyî va mînanî ku merivekî di odeyên xaniyê xwe da digere yî, ew jiyandara, bi hişê xwe va di kişwerên balakiyê û rewankî û gewdekiyê da digere, dibê, ev bihîkdar û jiyandara, divêkane bal wan kişweran va mêvan diçe, çawan ku ewan kişwerana jî, ji ayina rewanê wî bihîkdarî ra dibin mêvan, bi vajîkanî û vexuyaniyê va tên.

   Jiyan, radarekî ronaktirê yekîtiya Xwedayê Mezinkar e; û kanekî mezintirê qenciya wî ye û vexuyankî naziktirê banîna wî ye û nimûçekî paqijê pîşeyê wî yê dizîtir û veşartî û nayê zanînê ye. Erê, veşartî ye û hûr e. Lewra jiyana gîhayî ya ku berxwartirê cûreyên jiyanê ye û girêka jiyanê ye, di dendikiya ku cêrga pêşîntira wî, jîna gîhayî yî, hîşyarbûna wî, dibê, hişyarbûn û bişkivan û hêşînbûna wî, ew cêrge xuyak û di pirranî û bolaniyê û di nav hogiriyê da ye, ji dema Adem berê da li ber çavê huwîdeya merivaniyê da veşartî maye. Bingeha wê, bi awayê bingehîn va bi hişê merivan va nehatiye bişkivanê.

   Hem jiyan werre pak û paqij e ku, herdu rûyê wê, dibê rûyê der û hundir pak e, paqij e û zelal e. Destê karîna Xwedê, perda pêwendan dananiye, rasterast tê digere. Lê, ji bo ji tewşên pîs ên di tiştên mayî da yî ra û ji rewşên xuyakiyê nepakî, ji balatiya karînê ra hêja naiyan ra bibin cîgah. Lewra pêwendên xuyakiyê kiriye perde.

   A pêda: Dibe ku were gotinê ku, jiyan nebe, hebûn nîne, ji nebûnê da cihêtiya wê çê nabe. Jiyan, tava rewanê ye; û bihîk, roniya jiyanê ye. Êdî ku jiyan û bihîk wuha hêja ne; û êdî ku di vê cîhanê da bi dîtinê va dûzanekî balayê balatir heye; û di van heyîkan da ustuwarêkî sitûr û dizgûnekî dizgûntir dixuyê; û êdî ku ev giloka me ya bêçare û perîşan û zemîna me ya sergerran, bi jiyandar û bi rewandar û bi hoşdarîn, wiha nayên berge û jimariyê va tijî bûye; her hemin bi gumanîkî rast va û bi bawerîkî birrak va tê gotinê ku, van koşkên asîmanî û van keleyên balayî jî, cîdarên wanî jiyandar û bihîkdarê hevwarên wan hene. Mînanî ku masî di avê da dijî, ewan cîdarên ronak di agirê rojê da dimînin. Agir, roniyê naşewitîne. Belkî agir hewariyê dide roniyê.