Xwazgaha Yekê

   Baweriya bi periyan, hîmeki baweriyê ye. Di vê xwazgehê da çar noteyê hîmane hene.

   HÎMA YEKA: Balatiya hebûnê, bi jiyanê va ye. Belkî hebûna bingehîn ya hebûnê, bi jiyanê va ye. Jiyan, roniya hebûnê ye û bihêk, tava jiyanê ye. Jiyan, serê her tiştî ye û hîmê wî ye. Jiyan, her tiştî ji her tiştekî jiyandar ra dike pertal; û tiştekî ji hemî tiştan ra digerîne mînanî xwedî. Tiştekî jiyandar, bi jiyanê va dikare bibêje ku: Van hemî tiştana pertalê min in. Cîhan xaniyê min e, heyîk, kişwerekî min ê ji aliyê Xwedanê min da hatiye dayînê.”

   Çawan ku tav, ji dîtina gewdeyan ra pêwend e û li gorî gotinekê da pêwenda hebûna rengan e. Were jî, jiyan jî, bişkifdarê hebûkan e, ji çêbûna tewşan ra pêwende ye. Hem parîkekî piçûk, digerîne wekî hemîk û hemişkiyî û ji kirina tiştên mezin, di parîkekî dayî ra pêwend e û tiştên bêbergeyî digerîne nîvkar û yekbend e. Ji yekitîkî ra dike binger û ji rewanekî ra digerîne xuyager. Ji hemî balatiyên hebûnê yên wekî vana ra pêwend e. Hetta jiyan, di cêrgên pirraniyê da cûrekî vexuyana yektiyê ye û di pirraniyê da ayînekî yekkaniyê ye.

   Binêre; gewdekî bêjiyan, çiyakî mezin be ji, sêwî ye, bê kes e, bi tenê ye. Hevwariya wî, sade bi ciyê ku lê rûniştiye yê va û bi tiştên ku tê digerinan va heye. Êdî di cîhanê da çi heye, li gorî wî çiyayî da tune ye. Lewra, ne jiyana wî heye ku bi jînê va pêwendedar bibe û ne bihîka wî heye ku pêva bigire. Niha, binêre li gewdekî piçûk, bi nimûneyê va li mêşa hingiv binêre, di gava ku jiyan dikeviyê, bi hemî heyîkan va werre hevwariyê sazdike ku, bi hemî heyîkan va û bi arizî va bi çîçekên zemînê va û bi gîhayên wê va were bazirganîkî girêdide ku, dikare bêje: “Ev zemîna baxçê min e; bazirgaha min e.” Êdî bi bihîkên der û hundirî navdarî di jiyandaradayî va û ji wan pê va bi bihîkên ajok û arzûkên bihîk va ew mêşa, bi pirrê cûreyên cîhanê va ji arizanî û hogirî û hevguheran û tevgeranê ra dibe xwedî.