dinivîse û diheşifîne û diguherîne. Li hemî yê vana fermandariyê dike.

   Êdî rewanê merva ku, bêdawî ahest û jar e, hem bêdawî belengaz û neçar e, hem di tariya demekî hatiya bêdawî da dinoqe, hem di nav bûyerên bêdawî da diçelqe. Ji  bo kirina limêja şevê ra di danê şîvê yê bi vê divêkê da wekî Îbrahîm  

لَٓا اُحِبُّ الْاٰفِلٖينَ

dibêje. Bal dergahê peristeyê neborî û evînberê naboreyî va bi limêjê va xwe davêje. Di vê cîhana pûç da û di jiyana pûç da û di cîhana tarî da û di dema hatiya tarî da bi xwedakî mayî yê sermedî ra niyaz dike û rûyê rehmet û roniya hîdayeta Rehmanê Rehîmê ku di perçekî hevaltîkî payîdar da û di nav çend deqîqekî jiyanekî payîdar da li cîhana wî, roniyê bireşîne û dema wî ya hatiyê ronî bike û li birînêd wî yên derhatiyên ji cihêbûn û çûyîna hebûkan û dostên wî da yî, melhem bimalîneyê dibîne û dixwaze. Hem gerdûna bi awayê borîk va wî bîrva kiriye û xwe veşartiyeyê ew jî wî bîrva dike. Derdên xwe bi girîna dil va di dergahê rehmetê da dirijîne. Hem çi dibe û çi nabe, di beriya ku bikeve xewa wekî mirinê da wezîfa xwe ya perestinê dike. Ji  bo ku deftera kirina xwe ya rojaneyî bi xweşdawînê va girê bideyê ra bal limêjê va radibe. Dibê ku di şûna hemî dilberên xwe yê pûç da bal bargahê periste û dilberekî payîdar va û di ciyê hemî ahesteyên ku balê va parsekiyê dikeyêyan da bal bargaha xwedakî karînkarê baxişkar va û ji bo rihabûna ji ziyana hemî ziyankarêd ku ji wan dilerizeyê ra bal bargahê Xwedakî parêzkarê banîndar va derdikeve.

  Hem bi Fatîheyê va dest pê dike. Dibê ku, di şûna binbariyê û pesinandina çêkberên qot û belengazên ku ji tiştekî ra kêr nayên û di ciyê xwe danîniyan da xwedanê cîhana yê ku gehiştakî serbest û zengînekî bêbergeh e û yê pesn şabaş dike. Hem bal axaftina

اِيَّاكَ نَعْبُدُ

yê va hildikêşe, dibê ku bi piçûkî û tunetî û bêkesiya xwe va bi sipartina xwe ya bal Mâlik-i Yevmi’d-din   yê padîşahê ezel û ebedî va di vê cîhanê da dikeve ciyê mêvanekî nazdar û olamekarekî hêja da bi gotina 

اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ اِيَّاكَ نَسْتَعٖينُ

yê va bi navê hemî çêkberan va perestin û yardimxwestinê di koma mezina heyîkan û di komka girsa wê da yê ji wî ra pêşkeş dike.