hem li hemberê zîbatiya zatê Wî ya bê rayîn û rewşên Wî yê pakê bêguherîn û kemala sermedîtiya Wî ya bêguherîn da kunde dibe. Di nav gêjan û tunetiyê da bi hiştina yê ji Wî pêvayî da evîn û perestina xwe eşkera dike. Hem di şûna hemî pûçan da Zîbakî Payîdar û Rehîmekî Timîdar dibîne

سُبْحَانَ رَبِّىَ الْاَعْلٰى

  dibêje.

   Bi wê yekê va Xwedanê xwe yê Bala dipakîne, paşê rûtinê, guwahiyê dide, jiyanîkên xweşik ên hemî çêkberan û niyazêd wan êbaşikiyê, bi jimarîka xwe da ji wî Zîbayê Ranebûyî û Mezinê ranebeyî ra yadîgar dide û ji Pêxemberê wî yê baştir ra bi xweşîdayînê va firotaniya xwe teze dike û ji fermanêd wî ra serfirûtiya xwe rava dide û ji bo ku bi tezekirinê baweriya xwe ronî bike, rêzana huwîdedara vê koşka cîhanê dibîne, ji yektiya Hostayê xwedî celalê ra guwahiyê dide. Hem, ji pêxemberiya Muhemmedê Erebî ravedarê padîşahiya xwedaniyê û gehîjkarê daxwazên wî û zarbendê ayetên nivîska cîhanê ra guwahiyê dide ku ewa kirina limêja êvarê ye. Olamekî çi hind nazik û paqij e û xizmetekî çi hind xweşîn û noşîn e û peristinekî çi hind xweş û xûb e û bingehekî çi hind giranîk e û di vê mêvanxana rizî da hevaltiyekî payîdar û bextiyariyekî timanî ye ku, yê wê nezane çawan dibe merif.

Di danê şîvê da ku, ew dana çaxekî ye ku, dûmaya rêçikên rojê yê li ser çiyan da jî winda dibe. Demgeha şevê cîhanê perde dike, bi tevî tevgerên xwedankiyê qedîrê xwedî celalê 

مُقَلِّبُ الَّيْلِ وَ النَّهَارِ

Yên di zivirandina wî ya ku wê pela spî bi vê pela reş va werdigerîne yê va kirinêd xwedakî yê hikmetdarê xwedî kemalê 

مُسَخِّرُ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ

 yên di zivirandina wî ya ku pela havînê ya rindik û hêşînî, bal pela zivistanê ya sar û spî va werdigerîne, di bîr tînin. Hem karên Xwedakî çêkirê mirin û jînê yên ku bi borîna demê va dûmayeyê rêçikên xwediyên goran jî, bi birrîna wana ji cîhanê da yê va bal cîhanekî hemî hemî cihê va diborîniyê da yê di bîr dixînin. Hem tevgerên celalkî û vexuyanêd cemalkî yên afirînê zemîn û asîmana yê ku cîhana teng û rizî û pest hemî wêran dibe. Bi xirxira xwe ya mezin va dimire û cîhana dinê ya fireh û timmanî û mezin dipişkive yê da yê di bîr dixîne û di bîr tîne. Hem rewşekî rava dide ku xwedî û teserrufkarê bingehînê vê cîhanê, ew kesa ye ku, karînkarekî bêberge ye ku şev û rojê, zivistan û havînê cîhana hanê û ya dinê, wekî pelên nivîsikekê yê bi hêsayiyê dizivirîne,