Endaza eşkera, tewş û rewş û çehreyên mayekî yê dara ku ew dendika wê darê di xwe da digireyî yê ku, paşê bi çav va tên dîtinê. A dizî jî, tewş û rewş û çehre û tevger û tesbîhên ku, dara di dendikê da ya ku jê da hatiye afirandiyê, di pêla jiyana xwe da ewê biborîneyî ne ku, bi navê dîroka jiyanêyî va dibe were navdanî, tewş û rewş û çehre û kirinêd ku dem bi dem vediguhirinan, wekî çiqil û pejelên wê darêyê, yek endazîkî dûzandarê wan ê endazeyî heye.

   Êdî ku di tiştên sadeyê ne hêjatir da wuha vexuyana endazeyî heye, her hemin rava dide ku, hemî tişt, ji beriya hebûna xwe da nivîsandîne û bi nêrînekî hindik tê zanînê. Niha rêdara ku serborîka jîna her tiştî, ji hebûna wê şûn da nivîsandiyeyî, ew e ku, hemî meywên ku ji (nivîsîka eşkera û pêşwarê eşkera) yê di cîhanê da yî da agah dideiyan û hemî hêzên ezberkarê di merifa da yî ku ji (texteyê hildayî) da agah didin û awir dikinan, yek guwah û yek nîşan in.

   Erê, her meywekî, endazandî ye jîna hemî darê, di dendika wê ya mînanê dilê wê da tê nivîsandine. Bi tevê serborîka jîna merif va hînekê bûyîkên cîhanê yên borî, di hêza wê ya ezberkar da di awakî were da tê nivîsandinê ku, goya  di vê hêzoka di piçûkiya xerdelê da destê karîna Xwedê, bi qelema endaza wî va ji rûpela karên meriv da pelgekî piçûk nivîsiye, daye destê merif; û daniye bêrîka mêjûyê wî da, ta di çaxa hevjimartinê da bi wî va bîr va bîne. Hem ta dilê wî bi cî bibe ku, di vê pûçî û çûyîn û tevliheviyê da ji bona mayînê ra gelek pirr ayîne hene ku, Xwedayê Karînkarê Huwîdedar, rewşa tiştên çûyî, di wana da direwşîne, payîdar dike. Hem ji bo mayînê ra gelek pirr texte hene ku, Xwedayê Parêzkarê Zana, divêkê tiştên pûçbûyî, di wana da dinivîsîne.

   A pêda: Êdî ku jiyana gîhaya ku cêrga jiyaniya sadetir û berjêrtir e û wuha ji rêzana endaziyê ra peyîk e; her hemin jîna merfa ya ku cêrga jîna balatir e, bi hemî çikilên xwe va bi pîvana endazeyê va hatiye çixêzandinê û bi qelema wî va tê nivîsandine.

   Erê, çawan çilk, ji ewran agah dide, û xunav, kaniya avê rava dide û belgeh û parîkdan, bal hebûna defterekê mezin va awir didin. Werre jî meywe û nutfe û toxim û dendik û rewş û tewşên ku mînanê xunav û çilk û belge û parîkdanê endaza diziya ku dûzana veşarkî û jiyankiyî ye û yên endaza eşkere ya ku dûzana mayekiyê ya di van jiyandarên xuyayî yên me da yî,