Êdî, ev parîka daxwaziyê dibe ku bikeve cêrga tiştên were da. Her tişt, di zanîna me da çemberandî nîne. Nezanîna me, nebûyîna wî rava nade.

   A sisêya: Parîka daxwazê, ji endaze ra dijber nîne. Belkî endaze, daxwaziyê destek dike. Lewra endaze, cûrekî zanîna Xwedê ye. Zanîna Xwedê, xwe bi daxwaziya me va girtiye. Wekî were ye, daxwaziyê destek dike, feramoş nake.

   A çara: Endaze, ji cûreyê zanînê ye. Zanîn, ji zanînberan ra peyîk e. Dibê, ewê çawan bibe, wusan xwe pêva digire. Yan na, zanber, ji zanînê ra peyîk nîne. Dibê, destûrên zanînê, di nuxta hebûna dervayî da ji gerrandina zanberî ra hîm nînin. Lewra xweganiya zanberî û hebûna wê ya dervakî, li vînê dinêre û li karînê va xwe dispêre.

   Hem ezel, serîkî zincîra dema borîn nîne ku, di hebûna tiştan da hîm were girtinê, li gorî wê da, neçarîkê were hoşandinê. Belkî ezel, bi asayê ayînekê ye ku, dema borî û ya niha û ya wereyî bi carkî va digire, ji jor da dinêrî ye. Wekî were ye, di aliyê borîkê demê yê ku di çembera heyîkan da dirêj dibe û diçeye î da serîkî bihoşe, ji wê ra ezel bibêje û di zanîna wê ezelê da bi cêrge va ketina tiştan bihoşe û xwe li dervayê wê da guman bike, li gorî wê da dawerîne, ewaya bingeh nîne.

   Ji bo ravandina vê razê ra li vê nimûnê binêre: Di destê te da ayînekî hebe, berga di aliyê rastê da dema borîn were hoşanê û berga di aliyê çepê da dema wereyî were hoşanê, ew ayîna, sade hemberê digire, paşê wan du aliyan, bi cêrgekî va digire, pirrê wê nagire. Ew ayîna, çi gone berjêr be, ew gûne hindik dibîne. Lê bi wê ayînê va bal jorê va hingî derkeve, çembera hemberê wê ayînê fire dibe. Hey here, herdû aliyê bergeyê hemî, bi carkî va di gavekî da digire. Êdî, ev ayîna han, di vê tewşa hanê da, di rewş hildana wê da, tewşên di wan bergahan da digerinan ji hev ra pêşîn û paşîn, hevwar û dijwar nayê gotinê.

   Êdî, endaze, ji bo ku ji zanîna ezelî ye, zanîna ezelî, di wargekî balatir da ye ku, bi gotina hedîsê va ji ‘nerîngaha balatirîn’ da ji ezelê da bal ebedê va hertiştê bûye û wê bibeyî bi carekî va digire û çember dike. Em û dawerandina me, li dervayê wê da nîne ku, di berga dema borîn da bi awayê ayînekî bibe.

   A pênca: Endaze, ji peywend û peywendberê ra yek girtinekî wî heye. Dibê, ev peywendbera, bi vê peywendê va tê hebûnê. Wekî were ye, bira neyê gotinê ku, her ku mirina wî merifî, di wê çaxê da endaze kiriye; merfê ku bi parîka daxwaziya xwe va tivink avêtiyeyî, çi gunahê wî heye?