سُبْحَانَ الَّذٖٓى اَسْرٰى بِعَبْدِهٖ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ اِلَى الْمَسْجِدِ الْاَقْصَى الَّذٖى بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ اٰيَاتِنَا اِنَّهُ هُوَ السَّمٖيعُ الْبَصٖيرُ

   Êdî, Qur’an, gerrana pêxemberê ciwantirê ya ji Mizgefta Rûmetdar da bal Mizgefta Dûrtir va ya ku di destê peyka hilkişana wî yeyî dibêje ji wê şûn da 

اِنَّهُ هُوَ السَّمٖيعُ الْبَصٖيرُ 

  dibêje. Veşarîka di اِنَّهُ yê da yan ji Xwedayê bala ra ye, yan jî ji Pêxember ra ye. Li gorê ku ji Pêxember ra be, wuha dibe ku: Di vê gerrana parîk da gerrekî giştanî û hilkişanekî hemîşkî heye ku, ta bal dara dawîn va bal navbera du kevana va di cêrgên hemîşkiyê navên Xudê da ayetên xudanî û sosretên pîşeyê Xudakiyê ku bi çav û guhê wî va xuya kirîneyê bihistiye û dîtiye yê dibêje. Wê gerra piçûka parîkî, mînanê kilîta gerranekî hemîşkî û komgaha sosretayê rava dide. Eger veşarîk, bal Xudê va zivirîk be, wuha dibe ku: Xudê ji bo ku bendekî xwe, di gerranekî da bal bergeha xwe va bixwaze û bi olamekî va biolamîneyê ra ji Mizgefta Rûmetdar da bal Mizgefta Dûrtira komgaha pêxemberayî va şand, bi pêxemberan ra bi hev da dîtinê, ji kokên dînê hemî pêxemberan va cîgirtê bê bergebûyîna wî rava da; ji wî şûnda, ta bal navbera du kevana yê va di war û koçwarê xwe da gerrand. Êdî, çendan ew ciwanmêra, bendekî ye; di hilkişanekî piçûk da digerre; lê, li bal vî bendeyî da siparîkekî peywendarê bi hemî heyîkan va yî, pêra ye. Hem ronîkî ku rengê vê cîhanê biguherîne yê pêra ye. Hem kilîtkekî ku derê bextiyariya timaniyê vebikeyê pêra ye; ji bo wê yekê ra Xwedayê Bala, xweganiya xwe bi rewşa ku hemî tişta dibihîze û dibîneyê va direwşîne, da ku huwîdeyê cîhanwerî wê siparîk û wê ronî û wê kilîtê yê rava bike,

   Hem bi nimûneyê va:

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ فَاطِرِ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ جَاعِلِ الْمَلٰٓئِكَةِ رُسُلًا اُولٖٓى اَجْنِحَةٍ مَثْنٰى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ يَزٖيدُ فِى الْخَلْقِ مَا يَشَٓاءُ اِنَّ اللّٰهَ عَلٰى كُلِّ شَىْءٍ قَدٖيرٌ

   Êdî, di vê sûretê da dibêje ku: Xwedayê afrîdê mezinkarê zemîn û asîmana, di awakî were da, zemîn û asîmana sosikandiye, hunerên balatiya xwe rava daye, bi wê va ji gerîndarên wan ê bêjimar da ji aferîdê wan ra bê jimar pesn û şabaşan dide kirinê û wisan jî, bi qenciyêd bê jimar va sosikandiye ku, asîman û zemîn, bi zimanêd hemî qenciyan