Ji nimunêd çiqila duduya da bi nimûneyê va ayeta
اَلَمْ نَجْعَلِ الْاَرْضَ مِهَادًا ۞ وَ الْجِبَالَ اَوْتَادًا ۞ وَخَلَقْنَاكُمْ اَزْوَاجًا …اِلٰى اٰخِرِ ta bal اِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مٖيقَاتًا
nê va ye.
Di ayeta yeka da huneran radixîne; mînanê pêşêkên çirîkekî û daxwazekî hêjayê, hunerên mezintir ên ku ji zanîn û karînê ra bi amanc û rêzikên xwe va guwahiyê didinanê radixîne; navê ‘Elîm derdixîne. Di ayeta duduya da mînanê ku di Nuxta Sisiya ya Tîrêjna Yekê ya Alava Yekê da bi asakî va hatiye ravadayînê; kirinêd gir û hunerên mezinê Xwedayê bala yê dibêje; di çirîka wî da komandina ku roja vepejirandinê ye yê, bi awayê çirîk va dibêje.
Nota Xweşbêjiyê ya Diduya: Ji nêrîna merfa ra ristikên pîşeyê Xwedê vedike rava dide. Paşê di dubayê da wan ristêkan, di nava navê Xwedê da dipêçe; yan jî bal hiş va dispêre. Ji nimûneyêd a yekê da nimûna:
قُلْ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَٓاءِ وَالْاَرْضِ اَمَّنْ يَمْلِكُ السَّمْعَ وَالْاَبْصَارَ وَمَنْ يُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَمَنْ يُدَبِّرُ الْاَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللّٰهُ فَقُلْ اَفَلَا تَتَّقُونَ فَذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ
Êdî, di serî da dibêje: “Ê ku asîman û zemînê, ji xureka we ra wekî du enbara çêkiriye; ji wê derê da baranê, ji vê derê da daneyan dertîneyî, kî ye? Ma ji Xwedê pêva da kes dikare ku asîman û zemînê terikiyê, mînanî du enbarê olamkar bigerîne? Wekî were ye, şabaş ji wî ra ariziye.”
Di movika diduya da dibêje ku, “Di nav leşên we da çav û guhên bihadartirîn, xwedanê wan, kî ye; we ji kêjan dezgah û dikkanê da stand? Ê ku vî çav û guhê nazik û bihadartirîn bideyî, meger Xweda yê we ye. Ê ku we çêdike û xwedî dike ew e, vana daye we. Wekî were ye; Xwedê ew tenê ye; periste jî, ew dibe.”
Di movika sisêya da dibêje: “Ê ku zemîna mirî vedijîne; sed hezaran gerohên mirî vedijîneyê, kî ye? Ji Xwedê pêva û ji afirandê hemî heyîkan pêva da kî dikare vî karî bike? Her hemin ew dike; ew vedijîne. Heqqan wenda nake; ew ê we bal dawergahekî mezin va bişîne; mînanê ku zemînê vedijîne; ewê we jî vejîne.”
