Divêk ew e ku, di dagotina 

سِرَاجَاً 

 da banîna Xwedê ya di mezinaya Xwedatiya wî dayî di birtîne û qenciya wî ya di firetiya banînê da dide zanînê û di wê zanandinê da bexşîna wî ya di çagirîna di padîşahtiya wî da dibihîtîne û di vê bihîtandinê da yekîtiya wî eşkera dike û bi divêkê va dibêje: “Çirakî olamkarê hişk, di tu alîkî da ji perestinê ra hêja nabe.”

Hem gerana di gotina

تَجْرٖى

yê da tevgerên dizgûnê sosretê di gerana şev û royê û zivistan û havînê yê di bîr va tîne û di wê bîranînê da meznaya karîna hostakî yektayê di xwedatiya xwedayî dide zanînê. Divêk ew e ku, ji nuxta roj û heyvê da hişê merfa bal rûpelên ro û şevê û zivistan û havînê va dizivirîne û bal rêzên bûyîkên di wan rûpelan da nivîsandiyî va nêra tûj kaş dike. Erê, Qur’an, ji rojê da ji bona rojê da naaxêve; belkî ji bo Xwedayê ronîkirê wê ra diaxêve. Hem ji bingeha rojê ya beyhude yê ji merfa ra yê da naaxêve; belkî ji olama wê da diaxêve ku, ji dûzana pîşeyê Xwedê ra olama zenperekekî û ji rêzana afirîka Xwedê ra a cîgirekî; hem dizgûniya pîşeyê Xwedê yê di tiştan dayî ku bi bendê roj û şevê va hatine ristiniyê ra olama mekukekî dike. Êdî: Tu dikarî axifteyên Qur’anê yên dinê li vana bipîvî. Goya yek axifteyê sade yê hogire ji gencînêd divêkên nazik ra olama yek kilîta dibîne.

   Êdî, ji rûyê ku bi pîranî va cureyê axiftina Qur’anê, di awayên borî da bala û ronak e ku, carina koçerekî ‘Ereb, ji tek axivankî ra sergeran dibû; bê misliman bûnê va diçû kundeyê. Koçerekî di gava axivana  

فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ

   yê bihîst çû kundeyê. Jê ra gotin: “Ma tu bû misliman?” Got: “Na; ez ji xweşbêjiya vê axivanê ra kunde dibim.

   Nuxta Çara: Xweşgotiniya tîşîka di axiftina wê da ye. Erê, Qur’an çawan bi awayê divêkê va ji aliyê cureya axiftinê da di ser ‘adetê ra xweşbêje ye, di axaftina wê da xweşgotinêkî pirkêşa heye. Ji birrakî hebûna xweş gotiniyê ra da newestandina wê, rêdar e û ji huwîdeya xweşgotiniyê ra guwahiyê hozanê (pîşeyê axiftin û divêkan) radarekî xuyak e. Erê, hezar carî were zivirandinê nawestîne, belkî kêfê dide. Ji  bîra zarokekî piçûkê sade ra giran nayê, dikare jiber bike. Ji  guhekî nexweştirê ku ji gotinekî hindik da êşanbûyî ra naxweş nayê, xweş tê.