Ji bo wê yekê ra ji rûyê ku Xudanê Kişweriyê Mezinkar û Bexişdar, bexişkar e, ji bo ku ji nefsa wan ra parekî bide, di nava karê wan da ji wan ra jiyanîkekê dide.

   Bi nimûneyê va: Çivîka Bulbulê ^(Haşiye)  ya navdar, ew canberokê nasbirî bi evîna gulê, Afrîdê Huwîdedar wî dixebitîne. Ji bo pênc amancan ra wî diolamîne.

   A Yekê: Bi navê gerohên canberan va li hemberî gerohên gîhayan da ji eşkerekirina hevwarêd zorane ra fermanber e.

   A Diduya: Ji aliyê canberên mînanê mêvanêd Xwedayê banokî yên neçarê xurekiyê da axiftiyankê xudankî ye ku bi çipkandina yadîgarên ji aliyê Xurekdayê Bexişkar da şandiyê va û bi eşkerekirina kêfxweşiyê va olamkar e.

   A Sisêya: Li hemberî gîhayên ku ji bo hewariya hevwarên wî ra hatine şandinî da xweş hatiye, li ber her kesî da eşkira kirine.

   A Çara: Pirr neçariya cûreyê canbera ji gîhayan ra ya bal cêrga evîniyê va gihêştiye yê li hemberî rûyên rindik ê gîhayan da li ber serê wanî xweşik da rava kirine.

   A Pênca: Ji bargaha banîna Xudanê Kişweriyê Mezinkar ê Zîbadar ê Bexişkar ra pakandinekê naziktirî yê di nav arizûkê nazenîntir da li rûkî nazdartir ê wekî gulê da pêş kişandine. Êdî, mînanê van pênc amanca divêkên mayîn jî hene.

   Van divêk û van amancan, amanca karê ku Bilbil bi jimarîka Xwedayê Pak û Bala va dike yê ne. Bilbil bi zimanê xwe va diaxêve. Em van divêkana, ji gotinên wî yê ahingî da dertînin. Mînanê ku perî û rewanîkan dizanînê, ew bixwe, divêka ahingêd xwe giştî nezane jî, ji zanîna me ra ziyan nade. Belavêk e ku, “Guhdar, ji axiftkar çêtir hildide.” Hem ji rûyê ku bilbil, van amanca, bi vexistina wan nizane da, nebûyîna wan rava nade. Tew nebe, wekî saetê, ji te ra danêd xwe dide zanînê, bixwe nizane ka çi dike. Nezanîna wê ji zanîna te ra ziyan nade. Her çike padaja parîka wî bilbilî, ew noşa ku bi dîtina kulîlkên wê gula rindika ku dikene û di miziceyêyî va digire û kêfxweşiya ku bi axiftin û gotina bi wê ra yê va û bi rijandina derdên xwe va hildide yiye.