Tu bingehekî birakî fennî (pîşeyî) di bingehêd pak ê Quranê nagere. Destê fennî yê kurt, bal dawawî ya pak û bala va nagihêje. Em bi awayê nimûneyê va nimûnekê dibêjin.

   Giloka zemînê, bi numûneyê va bi nêrîna merivên xudanê huwîdeyê va lê were nêrînê, bingeha wê, ev e ku: Li dora rojê da mînanê stêrkekê nîvîn, di nav stêrkên bê sînor da digire, li gorî stêrkan da afirandîkî piçûk e. Lê çaxa ku bi nêrîna merivên Quranî va lê were nêrîn, mînanê ku di Gotina Panzdeha da hatiye ravadayinê, bingeha wê, wiha ye ku: Merivê mêwa cîhanê, ahestgirekî karîniyê firetir û nîgartir û ahestir û naziktir û jartir û nazenîntir, ji wê yekê da zemîna hêlikan û cêgaha wê, li gorî asîman da piçûktiya xwe, bi hûriktiya xwe ya mayekî va bi awayê divêk û pîşeyî da bûye:

   1-Dil û navika me hemî heyîkan,

   2-Û ravagah û bestgaha hemî ahestgirên pîşeyê wê,

   3-Û xuyagah û nuxta girînga hemî vexuyanêd navên wê,

   4-Û komgah û vajîgaha xebatkariya xudankiya bê dawî,

   5-Û binger û çarsuya afrînkariya xudakiyê ya bêberge û bi arzêva, a çêkirina comerdane ya ji cûreyên pir û piçûkê gîhayî û canberan ra,

   6-Û nimûnegaha di endaza piçûk da ya çêkbirên di cîhanêd dinê yên pir fireh da,

   7-Û dez agahê bilez dixebite yê risteyên ebediyê.

   8-Û nimûçgaha zû vediguheriya bergahên sermediyê,

   9-Û zeviyek û xwedîgaha teng û bûrîka bostanêd timmaniyê ya ku ji toxumîkên wê ra bilezane va diserideyî ye.

   Êdî, ji vê mezina veşarkiya zemînê û ji vê hêjatiya wê ya pîşaneyî da ye ku, Qurana Huwîdekar, zemîna ku li gorî asîmana da mînanê mêwekê piçûk ê darekî mezin e, li hemberî hemî asîmana da wekî ku dilê piçûçik, li hemberî gewdê mezin da bigire, deng digire, ewê di çavêkî, hemî asîman di çavêkî da datîne, car bi car

رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَ الْاَرْضِ 

  dibêje. Êdî, pirsikên dinê, li vê ya bipîve û bizane ku, bingehên vemirîkiyê bêcanî yên felsefeyê bi bingehên ronak û candarî yên Quranê va berbiriyê nakin. Ji bo ku nuxta nêrînê cihê cihê ye, cihê cihê dixuyê.