Êdî, em, bi nêrîna cîhanê va bi hoşîna xwe ya teng va bingehên padajiyê nêrîndar ba li cîhana dinê va bi hindê wî merivê koçer va jî nikarin bihoşin. Ewa, bi padajên bingehê yê Mûsa û Harûn pêxember yê nezaniya me yê va kişandin nin e -lewra rêzika mînandinê, a nezaniyê, li ya zanayiyê dipîve- belkî yê tê kişandiniyê, padaja bingehîna bendekê bawerkiriyê ya nezaniya me ya li hemberê wirdekî wî da ya digel padajên wanî zaneyê me yê ku dikevin gumandina me ye. Hem jî rûyê deryayê, bi gungila çavê çilkê va, di girtina hemî vajîka rojê da yekbar in, cihêtî, di tewşê da ye. Bingehêka padaja ku li ayîna rewanê Mûsayî û Harûn pêxemberî ya mînanê deryayê, vajî dibey, bingehêka padaja ku bendekê bawerkirî wekî çilkekî yê ji ayetekî digire yê bi xwe ye, li gorî bingehê û ji mayîkê da yek in, her çi tewşêk, li pey hilêkê ye. Hem caran dibe ku, tek axiftokekê û tek tesbîhekê, guncînekê bextiyariyê were vedike ku, bi xebata şêst salî va ewa venebûye. Divêk ew e ku, hinek tewş çêdibin ku, tek ayetekê, bi hindê Quranê, kar dide. Hem rêjeya Xudêya ku Pêxemberê Ciwantirînê xuyagahê navê mezintir, di ayetekê da dibe xuyagah, belkî bi hindê hemî rêjeya pêxemberkî dibe. Bi peyîka Ehmedanî va bawerkerekî xuyagahê siya navê mezintir, bi gorî hilêka xwe va bi jimarekê va, bi hindê rêjeya pêxemberkî, padaj da cîhankê, di hûrçikekê da bi cî dibe. çawan ku ji şûşekê hûrçikîn da, asîman bi stêrkên xwe va tê xuyanî, were jî, di zikrekî, yan ayetekê ku bi hoşîka sade va zelaltiyê peyda kiriye yê da padaj û evzûniya ronakî wekî asîmanê ye, bicî dibe.
Çirîka gotinê: Hey merivê rexne kirî, xwedîtiyê bêdad û bêhiş ê bawerîqels ê felsefestûr! Van deh hîman li berçav bigire, paşê hedîsê ku tu, dijberê bingehê û birrakî dijdarê bûyîkê dibînî, neke behane, tiliya berbiriyê ya ku ji hedîsên hêja ra û bi tevayî va ji paya pakiya Pêxemberê Ciwantirîn ra rexne bideyê dirêj neke. Lewra di serî da çemberên wan deh hîmana, te ji korandinê dibûrînin, “kêmasiyeke bingehîn hebe, ew ya me ye” dibêjin, ba li hedîsê va nazivire. “Eger bingehîn nebe, ew, a ku tê zanîna te ye”, dibêjin.
A peyda: Ew e ku, ji bo çûyîna bal korandin û randiniyê ra dewrandin û permuşandina van hîman divê. Niha dadgeriya te hebe, di piştî ku tu van. Deh Hîman bi pir tûjaneyî va bihoşî, ji korandina wê hedîskê ku hişê te, dijberî bingehê dibîne, ranehêle. “Yan vexistinkê wê, yan werzivrankê wê, yan divêkandinkê wê heye” bibêje, tê negere.
