Hem jî, bi pîvanoka vê cîhanê va tiştên cîhana timmaniyê nayên pîvanê. Mezintira vira, ji piçûktira wê derê ra takêş nayê. Ji  bo ku padajakirinan, li wê cîhanê dinêre, nêrîna me ya cîhana hanêkê, jê ra teng tê, em nikarin bixînin hişê xwe. Bi nimûneyê va:

مَنْ قَرَاَ هٰذَا اُعْطِىَ لَهُ مِثْلُ ثَوَابِ مُوسٰى وَ هَارُونَ

   (Kê, vêya bixûne, padajekê mînanê ya Mûsa û Harûn, tê dayînê). Dibê:

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ السَّمٰوَاتِ وَ رَبِّ الْاَرَضٖينَ رَبِّ الْعَالَمٖينَ، وَلَهُ الْكِبْرِيَاءُ فِى السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَ هُوَ الْعَزٖيزُ الْحَكٖيمُ ۞ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ السَّمٰوَاتِ وَ رَبِّ الْاَرَضٖينَ رَبِّ الْعَالَمٖينَ، وَلَهُ الْعَظَمَةُ فِى السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَ هُوَ الْعَزٖيزُ الْحَكٖيمُ ۞ وَلَهُ الْمُلْكُ رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَ هُوَ الْعَزٖيزُ الْحَكٖيمُ

   Ê ku pirtir, tu ji nêrîna merivên bê dad û bê hişan dikişîne, hedîsên wekî vêya ye. Bingeha wê ev e ku: Em di vê cîhanê da bi nêrîna xwe ya teng va û bi hoşîna xwe ya kurt va padajên Mûsa û Harûn, çerre dihoşin û dizanin, bingeha padaja ku di cîhana timmaniyê da Xwedayê banok ê bêberge, di bextiyariya timmanê da di nav neçariya bê dawî da ji bendekî xwe ra li hemberî tek wirdekî da ewê bideyê, ji padaja wan du pêxemberan ra lê ji padaja wana dikeve çembera zanîna me û gumana me dayî ra hevber dibe. Bi nimûneyê va: Merivekî koçerê kûvî, tu cara padîşah nedîtiye, çageriya padîşahtiya wî nizane, di gundekî da axakiyê çawan dihoşe, bi wê hoşîka xwe ya teng va padîşahkî, bi hindê axakî ji wî mezintir va dizane, hetta di me da gerohekê sade dil heye ku, ji zû da digotin ku, “Padişah, li tenişta kuçkê xwe da û li ber devê beroşa xwe da li nik şorba bulxuriya dibêjîneyê da çi dike, axa me, wê ya dizane.” Divêk ew e ku, ewana padîşahî di tewşekê teng û di rewşekê pest da dihoşin ku, şorba xwe ya bulxur, bi xwe dipêje. Goya di çagerîna serdarekî sedê da dihoşin. Niha yek, ji yekê wan merivan bibêje, “Tu îroj, ji bo min, vî karî bikî, ez ê bi hindê çagerîna padîşahê ku tu dizaniyê, çagerînekê bidim te, dibê, bi hindê serdarekî sedê yê, payekê bidim te” ew gotina, bingeh e. Lewra ji çagerîna padîşahî da yê ku dikeve çembera teng a hoşîka wî, meger hêzekê bi hindê sed serdarêkiyê ye.