lê hev ravadidiniyan hene û di ayîsanêd kirinêd wî da tevgerên wî yê celeb celebî, lê hevdu digihêjînan hene û di pîşeyê wî yê rengareng da û di çêkbirên wî yê cûrevan da xudatiyên wî yê celeb celebî, lê li hevdu dinêriyan hene. Bi vêya ra di her cîhanekî heyîkan da û di her girohekî wan da ji navêd rindtir da bernava navekî xuya dike. Ew nava, di wê çemberê da dawer e. Navên din yên li wê derê da peykê wî nin, belkî di hindirê wî da henin. Hem di her qatekî afirandiya da hindek û pir, piçûk û gir, arizî û gişt, di her yekî da bi vexuyanekî arizî û xudatiyekî arizî û navekî arizî va ayîsana wî heye. -Dibê ku, di tewşa ku ew nava, ji her tiştî ra çemberdar e û werhatî ye, bi divêk û hijatiyekî were va li tiştekî dinêre ku goya ew nava, bi wî tiştî tinê va arizî ye-. Hem bi vêya ra Xwedayê Mezinkar, di tewşa ku ji her tiştî ra nêzîk e, nêzîkî heftî hizarî, perdên wî yên ronîk hene. Bi nimûneyê va: Navê Çêkdarî ku li te dixwêyî yê ji cêrga piçûk a di çêkbêriya te da yê da bigire, ta ba li cêrga girtir û bernava mezintir a ku çêkdarî hemî heyîkaneyîyê va çi hind perde hebûnî, tu dikarî endaze bikî.

  Divêk ew e ku, tu peywenda ku hemî heyîkan, li pişt da bihêleyî va ji deriyê çêkberiyê da ba li dawiya navê Çêkdar va tu digihêjî, ba li çembera rewşan va nêzîk dibî. Êdî ku pencerên li hev dinêrîd perdan hene û nav, di nav hev da dixwêyin û kar li hev dinêrin û xuyan dikevin nav hevdu û bernav, hevdu didin bihîtinî û vexuyan dimînanin hevdu û tevger ji hev ra alî dikin û hevdu dikişênin û pirwireyên cûrevaniyê xudatiyê, ji hev ra hewar didin û alî dikin. Her heman divê ku, navek û navbirekî va û bi xudatiyekî va -û bi vî awayî va- binase, bernav û xudatiyê û karên din yê di navê da nekorîne. Belkî ji ayîsana her navekî da ba li navên dinî va hilnebe, ziyan dike, Bi nimûneyî va: rêça navê Karînkar û Çêkdarî bibîne, navê Zanadar nebîne, dibe ku bikeve şaşitiya xurist û gêjanî, Belkî divê ku, nêrîna wî, timî li hemberê wî da

هُوَ هُوَ اللّٰهُ

 yê bixûne û bibîne û guhê wî, ji her tiştî da

قُلْ هُوَ اللّٰهُ اَحَدٌ

 yê bibihîze û seh bike û zimanê wî

لَا اِلٰهَ اِلَّا هُو، بَرَابَرْ مٖيزَنَدْ عَالَمْ

 yê, bi hev ra cîhan lê dixîne, yê bibêje û eşkera bike. Êdî, Qurana Eşkera, bi fermana  

اَللّٰهُ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَ لَهُ الْاَسْمَٓاءُ الْحُسْنٰى 

 yê va ba li bingehên ku me bûrandine va awir dide. Eger tu li wan bingehêd balayî, ji nêzîk da nêrîniyê dixwazî, here, ji deryayekî bagerîn û ji zemînekî lerzîn bipirse, bibêje: