Li gorî wan hilêkan da olamêd hêja balî va hatine spartinê. Ji  bo xebitandina merfa ji wan amanc û wan olama ra arzuya nedinêd hişk û gefên bêter hatine kirinê. Emê olamê meriftiyê û hîmên peristiniyê ku me di ciyê mayî da rava kiriyeyiyê em ê li vê derê da kurt bikin. Ta ku raza çehreyî rindtir were zanînê.

   Êdî merif ji hatina bal vê cihanê şûnda bi du aliyan va peristina wî heye. Alikî wî di rewşekî wendabuyiyane da peristinekî wî û hoşanekî wî heye. Ê dinê di rewşa amadeyî û hevaxiftinê da peristinekî wî niyazekî wî heye.

   Rûyê yeka ev e ku, Padişahiya Xwedatiyê ya di cihani da dixuyêyî olamkarane bawer bike, li balatiyên wî û li zibatiyên wî ra sergerane binêre. Paşê pîşeyê nîgarê ku nimûçên navêd pakî Xwedê ne ye an ji nêrîna pendê ya hev rava bidin. Ravadarî û aşikarî yê bikin. Paşê guherên navêd Xwedê yê ku her yekî wan mînanî guncinê dizêyê veşarkiyîne yê bi teraziya zanînê va bikişîne bi bihana siya dil va endazekarane bihada bibe. Paşê rûpelên hebûkan û pelên zemîn û asîmanî yên mînanî nivîsarên qelema karinêyê bixwûne, sergêjane bihoşe. Paşê li sosik û pîşeyên di van hebûkan da yî rindekaraneyî va binêre. Bi wê yekê va ji nasîna Xwedayê zîbadarî wan ra hez bike, ji derketina bal bergeha Hostayê wan ê baladar va yî ra ji xuyagahbûna ji rûyê dayina wî ra arzûyan kî ye.

   Rûyê duduya: Wargî berga û axivanê ye ku ji hunerê da bal hunerkar va dibore, dibîne ku Hostayê mezinê bi ahestegirîn pîşeyê xwe va xwe nasandin û zanandinê dixwaze. Ew jî bi bawerî û bi nasinê va hemberiyê dike.

   Paşê dibîne ku Xwedakî banok meywên xweşikên baniya xwe va ji xwe hezandinê dixwaze. Ew jî bi arizitiya hezkirinê û bi arizandina peristinê ya ji wî ra yî va xwe bi wî dide hezkirinê. Paşê dibîne ku bexşekarekî qencikar bi xwarinêd xweşikê mayeyê û veşarikiyê va wî perwerde dike. Ew jî li hemberî wê da bi kirina xwe, bi tewşa xwe, bi gotina xwe va ta ji destê wî were, bi hemî bihêk û leşên xwe va şabaş û pesn û sitajê dike.

   Paşê dibîne ku Xwedakî mezinkarê zîbadar di ayinêd van hebûkan da giratî û balatiya xwe mezinatî û zibatiya xwe eşkere dike, nêrina tûj balê va dikşîne. Ew jî li hemberî wê da “Allahu ekber, Sübhanallah”  dibêje di nav hêçitiyê da bi gêjî û evînî yê va kunde dibe.