Êdî merif, pîşekî wuha antîke yê Xwedayê Bala ye û ahestegerekî nazik û nazenîntirê karîna Wî ye ku merifa di rewşa xuyagahê ayîsana hîmê navên xwe ra û bingera nimûçên wan ra nimûnekî piçûkê cîhanî ra yê da afirandiye.

   Eger roniya baweriyê bikeve navberê hemî nimûçên divêkdarê li ser da bi wê roniyê va tên xwendinê. Ew bawerkerê bi bêhikî va dixûne û bi wê sipartinê va dide xwendinê. Dibê: Bi divêkên wekî ku dibêje: “Ez çêkbirê Xwedayê mezinkar im. Ez afirandiyê Wî yim; ez ji banîn û baxişîna Wî ra xuyagahî”yê va pîşeyê Xwedê yê di merifa da yê xuya dibe-Divêk ew e ku baweriya ku sipartina bal Hostayê wî va divêke yê hemî hunerên pîşeyê di merif da yî rava dike. Bihayê merifa li gorî wî pîşeyî da çêdibe û li gûneyê neynika Xwedê da ye. Di wê tewşê da ev merifê ne hêjayî bi vê guneyê va di ser hemî afrandiyan da axiftberekî Xwedê ye û mêvanekî Xwedê yê hêjayî bihiştê ye.

   Eger gawiriya ku birîna sipartinêyî bikeve hundirê wî, wê çaxê wan hemî divêkdar û wan nimûçên veşarkiyê bilind pirrê wan winda dibe. Hinekî wî yê mayî û bi çav va xuyaî jî ji berjêrkî yundan û xwerist û rasthatinêyî ra tê dayînê. Pirr dadikevin her yekî wan yek almasî rûnak bûn, dibin yek şûşeyê vemirî. Hêjatiya wan sade li maya jiyandariyê dinêre. Amanc û meywa mayeyê jî çawa me gotiye di jiyanekî kurtik da di tewşekî ahestetir û parsektir û derdîntirê jiyandaran da sade parîkî jiyanê borandin e. Paşê dirije diçe. Êdî gawirtî wuhaka bingehîka merifatiyê hildişîne, ji elmasê da bal komirê va werdigerîne.

   NUXTA DIDUYA: Bawerî çawan ku roniyekî ye, merifa ronî dike, hemî nivîsarên Xwedê yên li ser da nivîsandiyî dide xwendinê. Wisan jî cîhanê jî ronî dike. Dema borî û wereyiyê ji tariyan riha dike. Em vê razêyê bi numûnekî ku min di bûyiyekî da di warê razekî ayeta xweşika  

اَللّٰهُ وَلِىُّ الَّذٖينَ اٰمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ اِلَى النُّورِ

yê da min ditiyeyî va em rava dikin. Weha ku:

   Min dibûyîkekî xeyalkî da dît ku, du çiyayên bilind hene, li hemberî hevda ne, li ser da pirekî bêterhayetî sazandine. Di binê pirê da newalekî pirr kûr heye. Ez li ser wê pireyê da yim. Cîhanî jî her aliyê wî tariyekî goraniyê qalind perdekirî bû. Min li aliyê xwe yê rastê nêrî; min di nava tariyekî bêdawî da gorekî gir dît, dibê min hoşand. Min li aliyê xwe yê çepê nêrî; ez bûm mînanî ku di nav pêlên tarîd bêtir da firtûne û bablîzok û bahozên giran çêdibiniyê ez dibînim.