ser dengê dixwîne û tureya li ser her topekî dinase û li ser her aşîkarekî mora dizaneyê dibêje: “Her tişt yê wî ye.” Êdî her tişt, wî kesî bi divêkî va rava dide, wisan jî mînanî wê yeke bi xwe va yekandina Xwedê jî du cureye:

   Yekî wî: Yekandina gundiyane û xuyakiye ku, Balayê Xweda yek e, nîvekarê wî û hevtayê wî tune ye, ev cihana yê wî ye.

   A Diduya: Yekandina bingehîne ku, li ser her tiştî da tura karina wî û mora Xwedaniya wî û nemûşa qelema wî dibine. Bi wê yekêva rastarast ji her tiştî da bal roniya wî va pencerekî vedike. Ji yektiya wî ra û ji derketina her tiştî ji deste karina wî da yi ra û ji nebûyîna ku di Xwedatiya wî da û di Xwedaniya wî da û di koçê wî da bi tu awakiva, tu nîvkar û alikarekî wî nîne, bi bawerîkî nêzîkê dîtinê va, di rastine û bawerî tîne. Û curekî bergehiya timanî, bi dest dixîne. Em jî, di vê Gotinê da tîrêjên ku wê yekandina bingehîna sade û balayî rava bidinê, em ê rava bikin.

   Di nava notekî da bîrxistineki ye: Hey bêagahî peywendperest! Peywend perdekî ye. Lewra, balatî û mezinayî werre dixwazin. Lê, karbîn, karina Xwedê ye. Lewra yekanî û girayî wisa dixwaze û serdarî divên. Fermanberêd padîşahê bêpêşî, karbendên padîşahiya Xwedatiya wî nînin. Belkî ravadarên wê padîşahiyênin û geranger û nêrîngirên wê Xwedatiyênin. Ewan fermanber û wan navbirkana, ji bo ravadayîna balatiya karinê û ravakirina çagirtiya Xwedatiyê tên, ta ku bi tiştên pîs va têgêrana karinê nexuyê. Mînanî paşakî merivayî aheste û belengaz, ji bo ahestî û belengaziyêr a fermanberan negerandiye nîvkarê padîşahtiyê. Divîk ew ku, peywend hatine danînê ta ku li hemberî nêrîna xuyakiya hiş da balatiya karina Xwedê were parêstinê. Lewra, mînanê du ruyê neynikekiye, yê her tiştî rukî wî yî derva heye ku dimînane rûyê rengînê neynikê ye û ji reng û tewşên cîhê ra dibin binger; yekî wî rûyê hundure ku, di mînane rûyê ronakê neynikê ye. Di rûyê wê yî dervayî û xuyayî da ji balatî û hêjatiya karina Xwedê ra tewşên dijber hene. Peywendan ji bo ku ji wan tewşan ra zivirgah, hem gergah lewra hatine danînê. Lê di aliyê hundurî û bingehî da her tişt tenik e û xweşik e. Ji tê gerana karine bi xwe ra hevwar e û ji balatiya wî ra dijber nîne. Ji  wê yeke da, pêwend sade xuyakî ye, di bingeh û aliyê hundur da hêzê wanê bingehîn tune ne.

   Hem huwîdekî dinêyî pêwendên xuyakî yî jî eve ku: Ji bo ku gilîyêd bêcî û berbirriyên beyhude bal Xwedayê dadgerê bê bergeh va nespêre, bi pêwendên ku ji wan giliyan û wan berbiriyan amanc bibiyan hatine danînê.