Wargê Diduya yê Gotina Bîst û Diduya

 بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

اَللّٰهُ خَالِقُ كُلِّ شَىْءٍ وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَىْءٍ وَكٖيلٌ ۞ لَهُ مَقَالٖيدُ السَّمٰوَاتِ وَ الْاَرْضِ ۞ فَسُبْحَانَ الَّذٖى بِيَدِهٖ مَلَكُوتُ كُلِّ شَىْءٍ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ۞ وَ اِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلَّا عِنْدَنَا خَزَٓائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُٓ اِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ ۞ مَا مِنْ دَابَّةٍ اِلَّا هُوَ اٰخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا اِنَّ رَبّٖى عَلٰى صِرَاطٍ مُسْتَقٖيمٍ

Pêşîk

   Me di nivîsoka Çilkêya di warê baweriya bi Xwedêya bingera mezintira hemîyên baweriyêda, her yekî van hebûkan, bi pêncî û pênc zimanî va ji yektî û bivêk hebûna Xwedayê bala ra ravadayîn û guwahî dayîna wana, bi kurtayî va me rava daye. Hem me, di nivîsoka Nuxte yê da ji rêdarên bivêkî û yekaniya Xwedayê balayî ra çar radarên hemîşkiyî ku her yekî wan, di hêza hezar radara da ye, me gotiye. Hem di nivîsokên min ê Erebkiyî bihindî donzdehan da bi sedan radarên birrakî ku bivêka hebûna Xwedayê balayî, yekbûna wî, ravadayî, me gotiye. Ji  wê yekê da ji besandina bi vana va em nakevin kolanêd kûrda. Sade divê Gotina Bîst û Diduya da donzdeh çirûskên komên di Nivîsoka Ronahî da, bi kurtahî va nivîsiye, ji roja baweriya bi Xwedê da emê ji ravadayîna wan ra bixebitin.

   ÇIRÛSKA YEKÎ: Yekandin, du cure ye. Bi nimûneyê va, çawan ku pertalên cureyê kesekî mezin, bal çarsûkî û bazarekî va werin, bi du celeba va bûyîna wana pertalê wî tê zanînê. Yekî wî, kurtane û gundiyaneye ku: “Ev hinde pertalê pir ji wî pêva karê kesî nîne ku lê xwedî bibe.” Lê di payîna merivê wiha da dizîtî çêdibe, pir meriv li perçê wê xwedî derdikevin. Celebe diduya ew e ku, di rewşekî ku her nivîsana li