Tewş ev e ku, ev asaniya han ji baweriya me ra ziyanê nade, bedgumanî yê nayîne. Êdî, mînanê viya yê, bi nimûne yê va, gumanêd ku ji avaçûyîna jîna vê cîhanê ra û ji hilatina jîna cîhana dinê ra yê ji bingehên bawerî yê da yê ra di alî yê asaniya xweganî da hatî yê yan ji zaniya bawerî yê ra ziyanê nadin.
Hem bingeha navdara
لَا عِبْرَةَ لِلْاِحْتِمَالِ الْغَيْرِ النَّاشِئِ عَنْ دَلٖيلٍ
yê, dibê: Hilanîkekî ji rêdarekî da derneketî yê, tu hêjatiya wî, tunîne yê. Hem ji bingeha payîdara hîmên dînê, hem ji ya hîmên fiqhê da ye.
Eger tu bêjî: “ Weswesa ku bi vî asayê va ji bawerkaran ra ziyankar û êşadare yê li ser çi huwîde yê da ji me ra buye derd?”
Bersîv: Bi pêywenda ku ji berge yê da dernekeve, hem zorê nebetî yê va binga weswesê ji hişyarî yê ra pêwende, ji lêgeratî ra daxwende, ji dilgerî yê çare ye; bêperwatî yê davêje, sistayî yê radike. Ji bo wî yekî ra Xweda Huwîdedarê Bêberge yê, di vê xanî yê rencanê da û di vê berga bezanê da ji me ra bi awayê qamçîkî kêfandinê va weswesê da ye destê şeytan, li serê merfa dixîne. Heger pirr bi êşîne gerekî bal Xweda yê Huwîdedarê banîk va gilî bike,
اَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجٖيمِ
bibêje.
***
