Wargê Duduya Ya Gotina Bîst û Yekê

(Ji pênc birînê dil ra pênc melhema di xwe da hildide.)

 بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

رَبِّ اَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطٖينِ ۞ وَاَعُوذُ بِكَ رَبِّ اَنْ يَحْضُرُونِ

  Hey derdwendê bi kula weswesê! Ma tu dizanî weswesa te wekî çiye? Wekê derd e; çi hind guh bidê yê, dipive. Guh nedê yê vedimire. Tu bi çavê mezinê lê binêrî, mezin dibe. Tu wî piçûk bibinî, piçûk dibe. Tu jê bitirsî giran dibe, nexweş dixîne; tu netirsî sivik dibe, veşartî dimîne. Tu bingeha wî nezanî dikuyine, bi cî dibe. Tu bingeha wî bizanî û wî binasî, diçe. Wekê were ye, ezê ji pirr keriyên vê weswesa derddar da sade pênc dane yê wî yê pirr çêbuyî yê, ezê rava bikim. Belkî ji min û te ra dibe derman. Lewra ev weswesa tiştekî were ye ku, nezanîn wî dixwaze, zanîn wî di qewirîne; tu nenasî tê, binasî diçe.

   RÛYÊ YEKÊ Û BIRÎNA YEKÊ: Şeytan di serî da şubhe yê bal dil va davêje. Eger dil wî hilnede, ji şubhê da bal dijûnê na dizivire. Li hemberê xeyalê da hinkê bîrhatên pîsê wekî dijûnê yê û tewşên çirkînê dijberê perweranêyê direwşîne. Bi dilêyê, “Hey wax”ê dide gotinê, wî dixîne bêhêvîtî yê. Merfê weswesekar guman dike ku, dilê wî li hemberê Xweda yê wî da dikeve perweraniya kotî yê. Lerzan û geriyanikî bêtir dibihê. Ji  bo rihabûna ji vî ya da ye ra ji bergaha Xwedê direve. Di gêjanîyê da noqbûnê dixwaze. Melhema vî birînê eve:

   Binêre, hey merfê bêçare yê weswesedar! Telaş meke. Lewra, yê ku li bîra te da hatî yê dijûn nine, belkî xeyalkirine. Çawa ku xeyalkirina kûfrê, kûfûr nine; xeyalkirina dijunê jî, dijûn nine. Lewra li gorê mentiqê da xeyalkirin dawerkirin nine. Dijûn jî, dawerkirin e. Hem bi vî ya ra ewan gotinêd çêk, gotinêd dilê te nînin. Lewra, dilê te ji wî da daxdar û ahînkare. Belkî ji hilîna ahûrmaniya nêzikê dilê da tê.