HIŞYARKIRINA DIDUYA: Hey nefsa min a zikperwer! Gelo tu, her roj her roj, nan dixwu yê û avê vedixwu yê û hewa yê behin dikî; ma ewana ji te ra westayî didin? Êdî ku nadin; lewra ji zivirana xwestinê da tu na westî, belkî kêf dikî. Wekê were ye, limêja ku xwarina dilê min û ava jîna rewanê min û hewaya nermika dilika min a xwedakî yên ku di xanî yê gewdê min da hevalê te ne yê yan kaş dike û dikişîne yê jî, gerekî te newestîne.
Erê, xurek û hêza dilekî bi derd û êşên bêdawî va bendwar û giriftar û bi nuşê û hîviyên bêdawîn va sergirêdayî û sergerdan, bi kutana deriyê Xweda kî Banînkarê Bexşîndarê karînkarê her tiştê yê, bi kutana wî ya bi niyazî yê va bi dest tê xistinê.
Erê, ava jîna rewanekî pêwendarê bi pirê hebûka yê ku di vê cîhana pûç da pirr bi lez va zarîna cihêtiyê ra dike û diçe yê va pêwendedare yê, di şûna her tiştê da bal kaniya banînê Perestekî Payîdar û Dilberekî Timîdar va bi berîdayîna bi limêjê va tê vexwarinê.
Erê, razekî merfanê yê bihêkdar û dilikekî xwedakî yê ronîdarê ku bi çêketinê yê va timanî yê dixwaze û ji bo timê yê hatiye afirandinê û ayîna xwedakî ezelî û ebedî yê, di nav van tewşên dinakî yê yên hişk û heciqankar û givişdar û burîk û tarîk û fetisok da her hemin ji bînhildanê ra gelek pirr xwestekare û her bi pencera limêjê va dikare bîn bigire.
HIŞYARKIRINA SISÊYA: Hey nefsa min a bînteng! Ma gelo giraniya perestinê û zora limêjê û tengasiya derda yê di rojên burîn da yê, di îro da hoşandin û lerizandin, hem olama peristinê û xebata limêjê û êşa derda yê di rojên hatî dayî îro ji bihoşe û bîntengê yê rava dayîn, ma tu car karê hişe? Di vê bîntengê yê da nimuna te, mînanê komandine wuha serseme ku, hêza baskê rastî yê dijmin, bi hêza wî ya li rastê wî da yê va huçikiye û jê ra buye hêzekî teze di wê tewşê da ew digere hêzekî xwe yê hêja bal baskê rastî va dişîne, hêçikê qels dike. Hem dema ku di baskê çepê da eskerê dijmin tune ye û hêj nehatiye, hêzekî mezin dişîne. Ferman agirkirinê dide, hêçikê hemî hemî ji hêz da dixîne. Dijmin kar hîn dibe, li hêçikê yê êrîş dike, tar û mar dike.
Erê, tu mînanê vî ya yî. Lewra, tengiya rojên borî, îroj bal xweşî yê va wergeriya ye. Êşa wê çûye noşê wê maye; û zora wî bi xweşiyê va huçikiye û tengasiya wî bi xêrê va wergerya ye.
