yê nazik û leşên nazenînê di gewdeyê minê piçûk da yê, sosret nabin; ayeta

اِنَّ الَّذٖينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ …اِلٰى اٰخِرِ

ta dawî va yê, we dide hişkirinê.”

   Eger wan tîşîkana, bal çembera peristinê va herin, ji wî çemberê da para xwe bixwazin, wî demê ji wî çemberê da bersivekî wuha digirin ku: “Hevwariya we, bi me ra pirr hindik e. Lewra duzana me ev e ku: Cîhan mêvanxanekî ye. Merîf jî, tê da hindik bimîne û mêvanekî vezîfa wî pir e û fermanbere ku di jînekî kurt da divîkên divya yê jîna timanî yê pêk bîne. Tiştên hêjatir û divîktirê tên pêşda dayînê. Tewş ev e ku, hun li gorê piranî yê da vê cîhanê di noxta nêrîna cîgahekî timanî da û di bin perda gêjanî yê da çehrekî ku bi bihîka cîhan perestinî yê va hatiye çêkirnê yê, di we da dixuyê. Wekê were ye, ji perestiniya sazandinê yê li ser hîmêd rastî perestî û dawî hoşanî yê dayî, para ve pirr hindike. Lê, eger pîşekarên hêja û bişkifdarên sirûşbendên ku sade ji bo kara bendeyên Xwedê ra û ji karên giştanê û hêsaniya şênî û balatiya jîna komaniya ku perestinekî hêja ye yê ra dixebitin, her hemin hindikayî pêk tînan, li pişt we û di nav we da hebin, ji wan kesan ra ev raz û nîşanêd Quranê, ji bo kêfandina xebatê û bigumandina pîşe yê wan ra a rast bes e û têrê heye.”

   Ji pirsa diduya ra bersîv:

   Eger tu bibêjî: “Niha ji van kolana şunda, bedgumana min nema û min rastand ku, di Quranê da bi tevê bingehêd mayîn va ji têşikên bajêrvaniya niha ra û belkî ji pêşdatirê wan ra nîşan û raz hene; her tiştê divîkê ji bextiyariya vê cîhanê û cîhana dinê ra divîkê li gorê biha yê xwe da tê da heye. Lê ji bo çi, Quran wana bi eşkera yê va nabêje? Ta ku gawirêd ênirkar jî, ji bawerandinê ra neçar bibin, dilê me jî xweş bibe?

   Bersîv: Dîn teqilandin e û zorandina Xwedê hêzmodetî ye; ta ku rewanêd bala bi rewanêd xwar va di bergaha bezanî da ji hevdû cihê bibin. Çawan ku agir tê dayîn kangahikî, ta ku elmas û komur, zêr û xwelî ji hevdû cihê bibin. Were jî, zorandinê xwedî yê divê xanî yê rencandinê da teqilandinekî ye û ajûtina bal bezanî va ye ku, gewherên bala û mayeyên berjêrên di kana hilîka merfa da yî, ji hevdû cihê bibin.