NOTA YEKÊ: Di Qurana Huwîdedar da pirr biwîkên piçûk hene ku, li pişt her yekî wan da distûrekî fireh veşartiye û bi awayê tujîka qanûnekî giştanê da tê ravedayîne. Çawan ku 

عَلَّمَ اٰدَمَ الْاَسْمَٓاءَ كُلَّهَا

  li hemberê periyan da ji bo hildana çêgirtinê ra ahestgîrekî bala yê Adem, hînkirina nava ye ku, biwîkekî piçûke, tujika distûrekî fireh yê wuha ye ku, hînkirina zaniyêd bêberge yê ku ji cure yê merfa ra ji aliyê firehtiya hildayînê da hatine hînkirinê û ya gelek pirr fennêd çemberdarê li cureyên heyîkan û hînkirina pirr nasînêd weriyandî yê li rewş û karên Xwedê ye ku, ji cure yê merfa ra ne ku li hemberê periyan tenê da belkî li hemberê asîmana û zemînê û çiyan da di doza hildana barê emaneta mezin da balatîkî da ye yê û bi rewşa xwe ya komanî va bûye çêgirtîkî zemînê yê veşarîkî ku Quran, wuha dide zanînê. Çawa ku biwîka piçûka veşarkiya ku, “Kundebirina periya ya di gel kunde nebirina ahurmanî ye” yê, tujîka distûrekî mezinê xuyakî yê pirr fire ye. Çawa ku bingehikî pirr mezin di bihîstîne.

   Wuha ku: Quran bi gotinandina olamî û bendeyî ya periya a ji qeratuyê Adem ra û vemezinayî û vekişana ahurman va dide zanînê ku, ji cureyê merfa ra pirê cureyên maye yê heyîkan û sparîk û xuyagirên veşarikî yê wan cure ya, olamkarin û ji hemî karhildanê bihîkên cure yê merfa ra amadekar û fermanberin, di gel ku di bîr tîne ku, madeyên jiyankar û xuyagirên wan û çêkdarên wanê pîsê ku amadeyên wî cureyê dirizînin û wan bal riyên çewt va dajuyinan, di rêya balatî yê wî cure yê merfa da çi engelekî mezin û çi dijminekî bêtir direwşin, Qurana ahestgîr-axift, dema ku bi tek Ademekî ra biwîkekî piçûk diaxîfe, bi hemî heyîkan ra û bi hemî cure yê merfa ra axîftinekî bala dike.

   NOTA DIDUYAN: Perçe ya Misirê, ji rûyê ku paçekî deşta qumîstana mezin e, bi rêje ya Nîla hêjayî va ketiye cî yê zevîkî pirr rêjedar, ji wî yekê da di tenişta wî deşta dojexûyîn da hebûna cîkî xweşikî wuha bihîştasa yê cûtandin û çandinê, di şênî yê wî da bal rewşekî pirr xwestîk va aniye û di xûyê wan çêkdaran da wisan ciyandiye ku, çandinî pakin û ga û çêleka çara çandinê, bal cêrga pakandî yê va belkî bal a periste yê va derxistiye. Ta şênî yê Misrê yê di wê demê da yê, ji ga û çêlekî ra di cêrga perestinê da pakînîkî dane yê. Êdî di wê demê da zarên Îsraîl jî di wê perçe yê zemînê da hildbun û ji wê perwerandinê da parekî girtina wan ji pirsika “Golîkê”da, tê zanînê.