Hem, mînanê vana hêj gelek pirr bingehên mereqkêş û divîkdara yê dide xwendinê, li hemberê vî ciwanmêrê da her tiştê hiştîn û bal wî va bezandin û li wî guhdayîn diva, ji pirê merfa ra çi bûye ku, ker bûne û kor bûne, belkî dîn bûne ku, vê rastî yê nabînin û vê bingehê nabîhîzin û nizanin.

   XUNAVA DONZDEHAN: Êdî, ev ciwanmêra, mînanê ku di cêrga rastiya yekitiya Xweda yê van hebûkan da radarekî axiftegîrê dirûst e û rêdarekî rast e û werre jî, radarekî birak û rêdarekî ronakê heşrê û bextiyariya timmanî yê ye. Belkî çawa ku, ew ciwanmêra, bi ravedayîna xwe va pêwendê bûyîn û çara gihêjana bextiyariya timmanî yê ye. Werre jî, bi zarî û niyaza xwe va pêwendê hebûn û çara çêkirina wê bextiyarî yê ye. Em vê raza bûriya di pirsika heşrê dayî, bi hevwariya wargê va dizivirînin:

   De binêre, ew ciwanmêra, di limejekî werre mezin da niyaz dike ku, goya  ev cizîra, belkî zemîn, bi limêja wî ya mezin va limêj dike û niyaz dike. Binêre, hem di civatekî wusa mezin da niyaz dike ku, goya  ji dema Adem da bal çaxa me û bal rabûna cîhanê va hemî merfên hêja yê ronakê zarên Adem, li pê wî da limêj dikin, ji niyaza wî ra amîn dibêjin. Hem binêre, ji bo daxwazekî werre giştanî ra niyaz dike ku, ne şênî yê zemînê, belkî şênî yê asîmana, belkî hemî hebûk, ji niyaza wî ra nîvandinê dikin, dibêjin, “Erê, Xweda yê me, bide; em jî dixwazin.” Hem werre belengazane, werre ahînane, wisan dilberane, wisan arzûmendane, werre lavakarane niyaz dike ku, hemî heyîkan digirîne, ji niyaza xwe ra dinivîne. Binêre, hem ji bo daxwazekî werre û ji bo amancekî wisan ra niyaz dike ku, merfa û cîhanê yê, belkî hemî çêkbera ya, ji jêrê jêranda, ji ketinê da ji bêbihatî yê da ji beyhudetî yê da bal jorê joran va, dibê bal bihayê va û mayînê va û olama bala va hildikişîne. Binêre, hem bi fîzarekî bala yê wisan hewarxwazane û bi niyazekî şirînê werre banînxwestane va dixwaze û lava dike ku, goya  bi hemî hebûkan û asîmana û erşê va di bihêzîne, bal zarî yê va tîne, ji niyaza xwe ra “Amîn, Ellahûmme amîn” dibêjine.

   Binêre, hem ji Karînkarekî werre Bihêzdarê, Bexşînkar da û ji Zaniyarekî wisan Dîtiyarê Banînkar da daxwaza xwe dixwaze ku, li ber çava da daxwazek û niyazekî dizîtirê jiyandarekî veşartirê yê dibîne, dibihîze, hildide, dibane. Lewra daxwaza wî yê, -heger bi zimanê tewşê va be jî- didê yê û di rewşekî wisan huwîdedarane û dîtinane û banînane da dide ku, gumanê nahêle ku, ev xwedî yê kirin û perwerandin, ji Bihêzdar û Dîtinkarekî wisan ra û ji Bexşînkar û Banîndarekî werre ra ariziye.