بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ
فَلَمَّٓا اَفَلَ قَالَ لَٓا اُحِبُّ الْاٰفِلٖينَ
لَقَدْ اَبْكَانٖى نَعْىُ ( لَٓا اُحِبُّ الْاٰفِلٖينَ ) مِنْ خَلٖيلِ اللّٰهِ
Şîna
لَٓا اُحِبُّ الْاٰفِلٖينَ
yê ya ku bi derhatina wê ya ji Îbrahîm da yê va çûyîn û mirina cîhanê eşkera kirî min girînand.
فَصَبَّتْ عَيْنُ قَلْبٖى قَطَرَاتٍ بَاكِيَاتٍ مِنْ شُئُونِ اللّٰهِ
Ji bo wê, çavê dil giriya û hêsirên giryan rêt. Çawa ku çavê dil geriya, her hêsirekî wî yê rêtiye yê jî, wisan ahîndar e, digirîne. Goya bi xwe jî digirî. Ewan hêsirana perçeyên Fariskî yê tênîyê ne.
لِتَفْسٖيرِ كَلَامٍ مِنْ حَكٖيمٍ اَىْ نَبِىٍّ فٖى كَلَامِ اللّٰهِ
Êdî, ewan hêsirana jî, cûrekî ravandina gotinekî huwîdedarekî Xwedê yê Pêxemberê yê di nav gotina Xwedê da yê ne.
نَمٖى زٖيبَاسْتْ اُفُولْدَه گُمْ شُدَنْ مَحْبُوبْ
Rind nîne dilberekî ku, bi avaçûyînê va winda bûye yê. Lewra a berbendê çûyînê, nabe rinda bingehîn. Bi dilê ku ji bo evîna timmanî ra hatiye çêkirinê û neynika Xwedê ye yê va nayê hezkirinê û gerekî neyê hezkirinê.
نَمٖى اَرْزَدْ غُرُوبْدَه غَيْبْ شُدَنْ مَطْلُوبْ
Daxwazekî ku berbendê wundabûna di avaçûyînê daye, ji pêwenda dil û ji mereqa hiş kêr nayê. Ji hêviyan ra nabe palgah. Li pê wî da ji ahînkirina bi mereq û ahînê ra hêja nîne. Li kû ma ku, dil jê ra perestinê bike û pêva were girêdanê û bimîne.