li pişt wî da şoşa ku bal ebedê va diçe yê, ji dûre dûr da li ber çava dikeve. ^(Haşiye)

مَرَا جُزْ جُزْءِ اِخْتِيَارٖى چٖيزٖى نٖيسْتْ دَرْ دَسْتْ

   Êdî min di van şeş aliyan da hevgirî û bilanî na, belkî gêjitî û kovitî yê girt. Li hemberê wan da di destê min da ji parîkî daxwazê pêva, tu tiştekî tune ye ku, balê va xwe bispêrim, bi wî va diyax bikim. ^(Haşiye)

 كِه اُو جُزْءْ هَمْ عَاجِزْ هَمْ كُوتَاهُ و هَمْ كَمْ عَيَارَسْتْ

   Tewş ev e ku, ew sîlaha merifa yê ku jê ra parîka daxwazî yê tê gotinêyî, hem ahest e, hem kurt e, hem pîvanîka wî kêm e, nikare çêkbike, ji  xebatê pêva tu tiştekî ji destê wî da nayê. ^(Haşiye)

 نَه دَرْ مَاضٖى مَجَالِ حُلُولْ نَه دَرْ مُسْتَقْبَلْ مَدَارِ نُفُوذْ اَسْتْ

   Ne di dema borî da dikare bibûre; ne jî, di dema were yê da dikare bibûre. Ji  derd û hêviyên min ê dema raburî û hatî ra kara wî tune ye. ^(Haşiye)

مَيْدَانِ اُو اٖينْ زَمَانِ حَالْ و يَكْ اٰنِ سَيَّالَسْتْ

    Bergaha bezana wê parîka daxwazî yê, ev dema niha ya kurtik û pêlekî kêşa ye.

بَا اٖينْ هَمَه فَقْرْهَا وَ ضَعْفْهَا قَلَمِ قُدْرَتِ تُو اٰشِكَارَه نُوِشْتَه اَسْتْ دَرْ فِطْرَتِ مَا مَيْلِ اَبَدْ وَ اَمَلِ سَرْمَدْ

   Êdî dema ku, ez bi van hemî xwestikên xwe û qelsiya xwe va û bi parsekiya xwe û ahestiya xwe va ji gêjanitî û kovîtiyên ji şeş aliyan da hatiya ra di tewşekî perîşan da me; qelema karîna te, di pelga afirîka min da arzûyên bal ebedê va dirêj bûneyî û hêviyên ku bal sermedê va belavbûneyî, di rewşekî eşkera da nivîsîne û di bingehîka min da têxistine.

بَلْكِه هَرْ چِه هَسْتْ ، هَسْتْ