وَ اٖيمْرُوزْ تَابُوتِ جِسْمِ پُرْ اِضْطِرَابِ مَنَسْتْ
Ji bo ku, ji çepê da jî qencî nexuya, min li roja îro yê nêrî. Min dît ku, ev roja, goya çardarekî ye. Termê gewdeyê minê di lerzana serjêkirinê da yê hildigire. (Haşiye)
بَرْ سَرِ عُمْرْ جَنَازَۀِ مَنْ اٖيسْتَادَه اَسْتْ
Êdî ku min, ji vî aliyî da jî, derman nedît, paşê yê min serê xwe hilda, li serê dara jiyana xwe da nêrî. Min dît ku, tek meywa wê darê termê min e ku, li serê wê darê da diayîste û li min dinêre. (Haşiye)
دَرْ قَدَمْ اٰبِ خَاكِ خِلْقَتِ مَنْ وَ خَاكِسْتَرِ عِظَامِ مَنَسْتْ
Ez, ji wî aliyî da jî bêhêvî bûm, min serê xwe bi jêr da xwar kir. Min nêrî ku, li jêrê da di bin linga da xweliya hestiyên min, bi xweliya destpêka çêkirina min va tevlihev bûye. Min dît ji derdê min ra derman na, derd da ser. (Haşiye)
چُونْ دَرْ پَسْ مٖينِگَرَمْ بٖينَمْ اٖينْ دُنْيَاءِ بٖى بُنْيَادْ هٖيچْ دَرْ هٖيچَسْتْ
Min ji wî da jî, çav zivirand, li pişt xwe va nêrî. Min dît ku, cîhanekî pûçî bêhîm, di newalên hîçî yê da û di tariyên tunetî yê da gilol dibe, diçe. Ji derdê min ra melhem na, belkî jehriya kovîtî û gêjitî yê da ser. (Haşiye)
وَ دَرْ پٖيشْ اَنْدَازَۀِ نَظَرْ مٖيكُنَمْ دَرِ قَبِرْ كُشَادَه اَسْتْ وَ رَاهِ اَبَدْ بَدُورِ دِرَازْ بَدٖيدَارَسْتْ
Ji bo ku min, di wê da jî, qencî nedît, min nêrîna xwe, bi pêşda bi aliyê xwe yê pêşîn da şand. Min dît ku, deriyê gorê, di serê rêya min da vekirî dixuyê,
