bi ahestekirên karîna xwe va cîhanekî teze yê, nimûçandî yê, li wî rê dipoşîne. Her salekî, endazekî çêkiriye, bi têşikên banîna xwe va cîhanekî teze yê pîşebendê li gorî wê bejnê da didirûyê. Her rojekî, pergarekî gerandiye, bi nazikên huwîdeya xwe va hebûkên teze yê sosik, di wî da dinivîse. Hem ew Karînkarê Bêberge, çawa ku her çaxekî û her salekî û her rojekî hendazekî çêkiriye. Rûyê zemînê û her çiya û deştê û bax û bustanekî, her darekî yek hendaze çêkiriye. Çax bi çax, teze teze yek cîhana di zemînê da saz dike û yek cîhanê teze çêdike û yek cîhanê digire û cîhanekî dizgûnê dinê yê tîne. Dem bi dem, di her bax û bostanê da teze teze ahestegerên karîna xwe û yadîgarên banîna xwe yê rava dide. Teze yek nivîsikî huwîdenuma dinivîse. Teze teze yek pêjegahê banîna xwe yê saz dike. Xeftanekî teze yê pîşenuma yê dipoşîne. Di her biharê da li her darekî ra sindusnimûn çarşeveke teze dipoşîne. Bi nîşanêd teze yê lulunimûn va disosikîne. Bi yadîgarên banînê yê stêrknimûn va destên wan ditijîne. Êdî, Xwedayê ku van karana pirr bi xweşpîşe û dûzana bala yê va çêdike û van cîhanêd gerokê ku li pê hevda tên û di bendê çaxê da tên darandinê yê, pirr bi huwîde û nêrîn va û pirr bi pîşe û karîn va diguherîne yê. Her hemin pirr Karînkar û Huwîdedar e û di cêrga dawîn da Nêrînkar û Zanîndar e. Rasthatinî dikarê wî ra nagere. Êdî, ew Xwedayê Mezinkare ku, wuha ferman dike;

اِنَّمَٓا اَمْرُهُٓ اِذَٓا اَرَادَ شَيْئًا اَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ۞ وَمَٓا اَمْرُ السَّاعَةِ اِلَّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ

dibêje. Hem balatiya karîna xwe eşkera dike. Hem li gorî karîna wî da pirr hêsa û bêzorbûyîna heşr û rabûnê yê rava dide. Bi Qurana Ahestegir-Axift va ferman dike ku, fermana wî ya çêkirinê, karîn û xwestinê di xwe da hildide û hemî tişt ji fermanêd wî ra pirr olamkar û bendedar in û ji bo ku, bê destdan û bê têgeranê va çêkdike. Ji  bo dagotina hêsatiya bêberge ya di çêkirina wî da yê ra sade bi fermanekî va karan dike yê ferman dike.

Pêdaya gotinê ew e ku: Hinkê ayetan di tiştan da bi arizî va di serê çêkirina wan da di cêrga dawînda xweşpîşe yê û di dawiya cêrgeyê da balatiya huwîde yê eşkera dike. Keriyê dinê di tiştan da bi arizî va di dîsa çêkirin û zivirandina wan da di dawiya cêrgeyê da hêsatî û lezaniya wî û di cêrga dawîn da asanî û bêzortiya wî rava dide.