Goya tu bi awayê veşarikî va bi hindê zemînê yê mezin bibî û bi hindê heyvê yê bilind bibî, paşê yê rasterast va bal paya hîmane ya rojê va bi asakî va dikarî nêzîk bibî û bê perde va bibînî. Wisan jî, Mezinê Xudan Zîbayî û Zîba yê Xwedî Balayî, ji te ra pirr nêzîke. Tu ji wî da pirr dûr î. Sitûriya dilê te û balatiya hişê te hebe, nuxtên di nimûnê dayî, li bingehê yê wer bîne.

   TÎRÊJNA DIDUYA: Hey nefsa bêhiş! Tu dibêjî ku, ayetên wekî

اِنَّمَٓا اَمْرُهُٓ اِذَٓا اَرَادَ شَيْئًا اَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ

hem   

اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَاِذَاهُمْ جَمٖيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ 

yê rava didin ku, çêbûna tiştan sade bi fermanekî va ye û ji nişkê va ye. Û ayetên mînanê  

اَحْسَنَ كُلَّ شَىْءٍ خَلَقَهُ

 û hem ayeta  

صُنْعَ اللّٰهِ الَّذٖٓى اَتْقَنَ كُلَّ شَىْءٍ 

rava dikin ku, çêbûna tiştan, di nav zanînê da bi karînekî mezîn va û di nav huwîdeyê da bi pîşekî nazik va pê da pê dibe. Awayê li hev wer anînê çi ye?

   Berpirs: Em, spartina bal rêjeya Quranê va dibêjin ku,

   Di serîda: Kaşberî tune ye. Hinkê werre ye. Mînanê çêkirina di serî da. Hinkê wê wuha ye: Mînanê zivirandina hevta yê wê.

   Di ya diduya da: Di hebûkan da di nav hêsatî û lezanî û piranî û firehtiya xuyayî da dûzana dawîn û sitûrandina dawîk û xweşpîşe û bala çêktên, ji hebûna bingehên van du keriyê ayetan ra birakî va guwahiyê didin. Wekê werre ye, hebûna vana ya li derva dayî, bingerbûna wana kolanî yê bêbergeh e. Belkî, sade, “Raza huwîdeya wê, çi ye?” tê gotinê. Wekî werre ye, em jî, bi endazekî nimûne yê va bal vê huwîdeyê va awir didin. Bi awayê nimûne yê va: Çawan pîşekarekî mînanê terzî, bi gelek zor û hozantiya va tiştekî pîşekaraniyê çêkdike û jê ra hendazekî çêdike. Paşêka, hevtayên wî, bê zor, zû dikare çêbike. Heta caran wisan hêsatiyê peyda dike ku, goya  ferman dike, tê çêkirinê û dûzanekî were sitûr, qezenc dike ku (mînanê seetê); goya bi têgerana fermanekî va tê xebatê û dixebite. Werre jî, Hostayê Huwîdedar û Nimûçbendê Zanînkar piştî ku seraya vê cîhanê, bi berhatiyên wê va di rewşekî nîgar da çêkir. Piçûk û mezin, hûr û gir ji her tiştê ra bi rêzanekî qederê yê wekî hendazekî yê va endazekî xuyakirî yê daye yê. De binêre, ew Nimûçkarê Ezelî, her çaxekî hendazekî çêkiriye,