Tek kesekî, bi navberiya ayînêd cûrek va hemîşkî yê peyda dike. Dema ku parîkekî bingehîne, dikeve ciyê hemîşîkekî xwedanê karên giştanî yê. Bi nimûne yê va: Roj, dema ku, parîkekî xuyabend e, bi navberiya tiştên ronak va dikeve şûna hemîşîkekî werre da ku, rûyê zemînê yê bi nimûneyêd xwe va û bi vajîkên xwe va tijî dike. Ta bi jimara çilkan û hûrikên ronak va çirûskên wê hene. Di tewşa ku, germ û tava rojê û heft rengêd wê yê di nav tavê dayî, her yekî wan ji tiştên li hemberê xwe da yê ra çemberdar û werhatî û berhatî ye. Her tiştekî ronak jî, bi xuyagera rojê va germê, hem tavê, hem heft renga yê, di gongilîka çavê xwe da vedişêre û dilê xwe yê zelal ji wê ra text çêdike. Divêk ew e ku roj, çawan bi gorî yekitî yê va li hemî tiştên hemberdarê wê ra çemberdar e. Ji  aliyê tekitiyê da di her tiştekî da roj bi pirr rewşên xwe va bi cûrekî tîrêja xwe ya xweganî va tê da heye. Êdî ku em ji nimûnandinê da bal kolana xuyanê va bûrîn. Em ji pirr cûreyên xuyanê da bal sê cûreyê ku ji vê pirsikê ra bibe pêwendeyî va em awir didin.

   A Yekê: Vajîkên tiştên tarî yê maddekî ye. Ewan vajîkana, hem ji bilî wan in, ewana bi xwe nîn in. Hem mirîn in, bêcan in. Ji  bilî hebûtiya wî ya çehretî va ji tu arizîkê ra xwedî nîn in. Bi nimûne yê va, navê te Seîd e, tu bikevî cîgaha ayînan, (Seîdek)î dibe hezaran (Seîd). Lê candar tu tenê yî, yêd mayîn, mirîn in. Arizîkên jiyanê, di wan da tune ne.

   A Diduya: Vajîkên tiştên ronakê maddekî ye. Ev vajîka, ew bi xwe nîne. Lê ji bilî wê va jî nîne. Bingehîka wê nagire. Lê xwediyê pirê arîzikên wê ronakê ye. Mînanê wê jiyandar tê jimarê. Bi nimûneyê va : Roj kete cîhanê. Di her ayînekî da vajîka xwe rava da. Di her yekî wan vajîkan da tav û heft rengê di tavê da yên mînanê arizîkên rojê yê tê da hene. Eger bihoşanê va roj xwedî bihêk bûya, (germa wê karîna wê, bi xwe bûya, tava wê, zanîna wê bi xwe bûya, heft rengê wê, heft rewşên wê bûyana) wê çaxê ew roja tek û yekta di gavekî da di her ayînekî da hebû, dikariya ku, her yekî wan, ji xwe ra textikî û cûrekî axiftok bi geranda. Yek ji yekî ra engel nedibûya. Dikarîbû ku, bi her yekî me ra bi navberiya ayîna me va bi axiviya. Em ji wê dûr bûn, ew ji me ra ji me nêzîktir dibûya.

   A Sisêya: Vajîka rewanêd ronake. Ev vajîka, hem jiyandar e, hem ew bi xwe ye. Lê bi gorî hilîka ayîna da dixuyê.