merif û cinê ku, çêkdarên wê yê hêjatirina, ji hêzên wan ra wekî jiyandarêd mayînê yê, bergekî afirîkî û bendekî çêketinê nehatiye danînê. Ji  bo wê yekê ra ji hilkişana bêdawî û ji dakişana bêdawî ra xuyagah bûne. Ji  pêxemberan û ji dilgeşan da bigire, ta nemrudan û ahurmanan va bergekî rencanê peyda bûye. Êdî ku werre ye, her hemin ahurmanêd wekî fîrewna, bi ziyandariya xwe yî bêjimar va ew ê bal asîman û şêniyê wê va kevir bavêjin.

   PÊPRÎKA ÇARAN: Xweda yê Mezinkarê xwedan û bûrîndar û çêkdarê hemî cîhana, gelek pirr nav û bernav û xweşiknav ên wî yê ku daweriyên wan cûre cûre yê hene. Bi awayê nimûne va, kîjan nav û bernav be ku, di cêrga hevalên Pêxember da ji bo cengkirina li hemberî gawiran da yê ra şandina periyan xwestî ye, ew nav û bernav dixwaze ku, di navbera periyan û ahurmana da ceng hebe û di navbera qenckarên asîman û ziyankarên zemînê da êrîş bibe. Erê, Xwedayê Karînkarê Mezinkarê ku can û manê gawiran di çenga karîna wî da ye yê, bi fermanekî û bi qêrînekî va wana qir nake. Bi bernava xwedatiya giştayî va û bi navê huwîdedar û bûrînkar va bergahekî rencan û êrîşanê vedike. Di nimûnê da çewtî nebe, em dibînin ku, çawan padîşahekî, li gorî çembera dawerîka xwe va gelek pirr nav û bernavê wî hene. Bi nimûneyê va, çembera dadgahê, wî bi navê “dawerê dadkar”va nav dide û çembera eskerî yê, wî bi navê “komandarê mezin”va dizane. Çembera xocetî yê, bi navê “cîgirt”va di bîr tîne. Çembera dawertî yê, wî bi navê “padîşah”va dinase. Şêniyê olamkar ji wî ra “padîşahê banînkar” dibêjin. Merifên gunahkar, jê ra “dawerê zordar” dibêjin. Hêj li vana endaze bike. Êdî, carina dibe ku, ew padîşahê bala yê ku hemî şênî di destê wî da yeyî, gunahkarekî ahest û gewende yê bi fermanekî va di sêpiyê da nake. Belkî bi navê dawerê dadkar va wî bal dawergahê va dişîne. Fermanberekî xwe yê hem karînkar, hem rast, ji nazikandinê ra hêjatiya wê dizane. Lê bi zanîna xwe ya arizî va û bi axiftoka xwe ya arizî va wê na nazikiye. Belkî bi bernava çagiriya padîşahtiyê û di destûra dawerîkê va ji bo ravedayîna hêjatiya wî ya ji bexşanî yê ra bergahekî bezanê vedike. Ji  yawerê xwe ra ferman dike, şênî yê bal nêrînê va dixwaze, pêşberekî siyasî dide çêkirinê. Di dawiya rencanekî bala yê çagirîn da di komgahekî bilind da wî dinazikîne û hêjatiya wî eşkera dike. Êdî, aliyêd mayînê, li vana endaze bike.