يَوْمَ نَطْوِى السَّمَٓاءَ كَطَىِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ   ۞   يُغْشِى الَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثٖيثً   ۞    اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَاِذَاهُمْ جَمٖيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ

yê, ji vêya ra guwahdar in. Eger tu, dîtin û çeşnandina ku her ayetekî Quranê, mînanê yek stêrkê tîşker, bi belavandina roniya ahistandin û rêravedayînê va tariyên gawirtiyê çawan belav dikeyê dîtin û çeşinandinê dixwazî, xwe di wê çaxa nezantiyê da û di wê deşta koçvaniyê da xwe bihoşîne ku, her tişt di gavekî ku, di bin tariya nezanîn û gêjaniyê da bi perda hişkî û xweristiyê va pêçayî bû, bi carekê va ji zimanê Quranê yê bala da ayêtên wekî

يُسَبِّحُ لِلّٰهِ مَا فِى السَّمٰوَاتِ وَمَا فِى الْاَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزٖيزِ الْحَكٖيمِ

yê bibêhêze, binêre: Ewan hebûkên cîhanê yên mirine, yan raketine yê bi awazê 

يُسَبِّحُ 

yê va di hişê bihîstkiran da çawan vedijîn, hişyar dibin, radibin zikir dikin. Hem li rûyê wî asîmanê tarî da stêrkên hişk ên agirpare û çêkberên perîşanê li zemînê da yê, bi awazê   ُ

سَبِّحُ لَهُ السَّمٰوَاتُ السَّبْعُ وَالْاَرْضُ

yê va li ber çavê bihîstkiran da di rewşa ku rûyê asîman devekî ye, hemî stêrkan yek axifteyê huwîdenumayî û yek roniyê bingehdayî û zemîn qaqotekî ye, reşî û deryav yek ziman in û hemî jiyandar û gîha, yek axifteyê tesbîhvejaninê da ravayê çav didin. Yan na, bi nêrina ji vê çaxê da bal wê çaxê va yê da hûrikên çeşna bûriyê tu nikarî bibînî.

   Erê, bi rewşekî ku, bi roja Quraniya ku ji beriya wê çaxê da roniya xwe belav dike û bi bûrîna çaxê va ketiye ciyê zanînêd nasînî yê û bi ronakêd Islamî yê mayîn va di ayîseyê va rengê nava rojê yê girtiye yê va yan jî, bi perdekî hogiriyê yê serakî û tenik va tu binêrî, her hemin her ayetekî di nav zimzimekî ahistandinê yê çi şirîn da çi cûre tariyan belav dike yê, bi heqê wê va tu nikarî bibînî û di nav gelek cûreyên ahistandina wê da vî cûreyê ahistandina wê yê, tu nikarî biçeşinînî. Eger tu li cêrgekî balatirê ahistandina Qurana Ahistegîr-Axiftiyê nêrînê dixwazî, bi dûrbîna vê nimûneyê va binêre. Wuha ku:

   Em, darekê sosret a pirr bala û hosret û bi piranî va belavbûyeyî, em dihoşin ku, ew dara, di bin perdekî wundayî da nav qatekî veşartî