GOTINA SÊZDEHAN

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْاٰنِ مَا هُوَ شِفَٓاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنٖينَ ۞

 وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنْبَغٖى لَهُ

   Eger tu, rêja huwîdeyê zanînêd Qurana Huwîdedar û ya felsefeyê û xwendîka pendên wan û cêrga zanînêd wan dakêşaniyê dixwazî, li van gotinêd hatî tûj binêre. 

   Êdî, Qurana Ahistegîr-Axiftin, perda adet û hogiriyê ya li ser hebûkên di hemî cîhanê da yên ku bi navê adetiyan va tên navdanê û têşikên adetî û yek ahistegîrê karîna Xwedê ne yan da bi axiftên xwe yê birak va diqelişîne, wan bingehên sosret ji xwedîbihikan ra vedike. Nêrîna pendê wan dikişîne, ji hişan ra gencînekî zanîna yê riha nabe yê vedike.

   Huwîdeyê felsefeyê jî, hemî adet têşikên ahistegîrên karîna Xwedê yê di nav perda adetê da vedişêre, bi nezanî û bêperwa di ser ra dibûre. Sade kitên hindik ê ku ji adet têşikiyê daketine û ji dûzana afirîkiyê da derhatine û ji bala ya çêketinê da daketineyan, ji nêrina tûj ra rava dide. Wana, bi awayê yekpendên huwîdeyê va ji bihikdaran ra dipêşîne. Bi nimûne yê va, çêketina meriva ya yê ku ahistegîrekî fireh yê karîna Xwedê yê, adetî dibîne, bê perwa va lê dinêre. Lê merivekî sê lingî yan jî du serî yê ku ji balatiya çêketina meriva da derketiyeyî bi welwelekî hosretiyê va ji nêrîna pendê ra rava dike. Bi nimûne yê va, xureka hemî zaroka yê dizgûnê ji gencîna veşariyê da yê ku ahistegîrekî rehmetê yê naziktir û giştaniyê, adetî dibîne, perda koraniyê bi ser da dikişîne. Lê bihokekî di bin deryayê da ya ku ji dûzanê da derketiye û ji geroha xwe da cihê bûye û bi tinê va li biyaniyê daketiyeyî, xureka wê ya bi pelekî hişîn va yê dibîne, bi nazîn û bexşîna ji wê da