hem ji bo baxişandinê ra ferman kir ku: ‘Her yekî we, di warê hikmetê vêya da hunerekî binivîsin!’

   Di serî da wî fêlesofê, paşê yê wî zanayî, di warê wê da yek nivîsk nivîsîn. Lê nivîsika fêlezofî, sade ji nimûçin tîpan û ji hevwarên wan û ji rewşên wan da û ji arizîkên gewheran û ji nasandinêd wan da diaxiêve. Ji divêka wê ra tew tênagire. Lewra ew merivê yabanî, xwendina nivîsana Erebkiyê tew nizane. Heta wê Qurana sosikê nizane ku, nivîsikekî ye û nivîsana ku, divêkê dide yê ye. Belkî bi çavê antîkekî nimûçbend va li wê dinêre. Lê çendan Erebkiyê nizane. Lê endazkarekî pirr baş e û rewşkarekî rind e û kimyagerekî zana ye û gewhervanekî hozan e. Êdî wî merivî, li gorî van pîşeyan da hunera xwe nivîsî.

   Her çike, zanayê misilman, gava ku li wê nêrî zanî ku, ewa Kitêba Eşkera ye û Qurana Huwîdekar e. Êdî, ev ciwamêrê heqperes, ne ji sosikên derva ra hêjatiyê dayê û ne jî bi nimûçin tîpan va biliya. Belkî bi tiştekî werre va biliya ku, mîlyon cêrgeyê va ji pirsikên wî merivê dinê yên pê ra biliyayî bilindtir û bihatir, naziktir û baştir, kartir û firehtir e. Lewra wî, ji bingehên wî yê pak û ji ronî û razên wî yê di bin perda nimûçan da yê axivî, ravabendekî hêja yê pirr xweşik nivîsî. Paşê, herduyan, hunerêd xwe birin ji wî dawerê navdar ra pêşkêş kirin.

   Wî dawerî, di serî da hunerê fêlesofê girt. Lê nêrî dît ku, ew merivê pesnan û xweristpir, pirr xebitiye. Lê tew huwîdeyê û yê bingehê nenivîsiye. Tu divêkekî wê nezaniye, belkî tevlihev kiriye. Jê ra bêrûmetiyê, belkî bêedebiyê kiriye. Lewra wî Qurana kana bingehan, nimûçên bêdivêk guman kiriye. Di aliyê divêkê da bi bêbihatiyê va piçûkandiye. Ji  wê yekê da wî dawerê huwîdekar jî, hunerê wî li serê wî xist, ji barga xwe da deranî.

   Paşê, li hunerê wî zanayê dinê yê hurnêrîn û heqperes nêrî, dît ku, ravabendekî pirr rind û hêja ye û hunerekî pirr huwîdedarane û rêberane ye. Got: “Aferîn û barekellah.” Ha huwîde ev e û zana û huwîdedar ji xudanê vêya ra dibêjin. Ew merifê dinê pîşekarekî ji berga xwe bûriyî ye.” Paşê ji hunerê wî ra bi awayê bexşanekî va xwest ku, li hemberê tîpekî wî da ji xezîna wî ya rihanbûyî da bira deh zêr were dayînê.