ezayên wan erkanan, dibêje

لاَ صَانِعَ اِلاَّ هُوَ

û bi cuzên wan ezayan, dibêje

لاَ مُدَبِّرَ اِلاَّ هُوَ

û bi cuziyatê wan cuzan, dibêje

لاَ مُرَبِّىَ اِلاَّ هُوَ

û bi hucreyên wan cuziyatan, dibêje 

لاَ مُتَصَرِّفَ اِلاَّ هُوَ

û bi zerratê wan hucreyên, dibêje

لاَ خَالِقَ اِلاَّ هُوَ

û bi maddeyê esîrê ku zeviya ewî zerratî ye, dibêje

لاَ اِلٰهَ اِلاَّ هُوَ

û bi hemû enwa û erkanê xwe, bi eza û eczayê xwe, bi hucre û zerratê xwe, bi esîrê xwe, bi pêncî û pênc zimanan, îcaba hebûn û yekbûna wî re, şahedet û delaletê dike. Tefsîl û kitkiteya van zimanan, dê werin. Aniha ezê bi kurtî bêjim. Wuha ku:

   Bi zimanê întizama ku di terkîbên kaînatê de ye, nîzama ku di rewşa cereyana wê de ye, balkêşiya ku di reng û rûyê wê de ye, hikmetên bilind û xeml û xêzên ku di neqşên wê de ne, muxalefet û mumaseleta ku di nav eşya de ye, muawenet û alîkariya ku di nav bêcanan de heye, hevkariya di nav tiştên ji hev dûr de, hikmeta umûmî, înayeta kemilî, rehmeta berfireh, rizqê şamil; gelek sifatên wek heyat, teserrûf, guherîn, veguherîn, tenzîm, îmkan, hudûs, îhtiyac, hejarî, mirin, cehl, îbadet, tesbîh, dua û her wekî din, çawa ku ji wucûba wucûd û ewsafê kemaliya Xaliqê Qedîmê Qadir re şahdeyê didin; her wusa jî, esmayê husna mutalaa û Xwedê Teala tesbîh û Qurana Hekîm tefsîr û îxbarata Resûlê Ekrem (s.) tesdîq dikin.

   Aniha emê dest bi tefsîla wan zimanên borî, bikin. Wuha ku:

   Ewan tenzîmat, nîzamat, muwazeneta ku di kaînatê de tê xuyanê, delaletê îcaba hebûna Xaliqeki wusa dike ku qebzeya